Franklin & Canada

aan het lezen in Het jaar 1759 – Een doorsnede van de Verlichting
van Paul Frentrop (2014)

1759In mijn vorige stukje over Het jaar 1759 – Een doorsnede van de Verlichting merkte ik op dat Paul Frentrop in het hoofdstuk over de French and Indian War (Oost en West) de Slag om Quebec op 13 september 1759 onvermeld laat. Maar in het hoofdstuk over Benjamin Franklin brengt hij dit keerpunt in de geschiedenis van de strijd om Noord-Amerika tussen de Engelsen en de Fransen gelukkig wel ter sprake. En meer nog. Hij schrijft ook over de nasleep van deze veldslag die nog geen kwartier duurde maar het leven kostte van beide bevelhebbers, de generaals James Wolfe en Louis-Joseph de Montcalm.

Benjamin Franklin die op dat moment in Londen verbleef, speelde een belangrijke rol in de onderhandelingen tussen de Engelsen en de Fransen. Als geboren Amerikaan maakte hij zich sterk van de positie van de Amerikaanse kolonisten, op dat moment nog onderdanen van George III, de koning van Engeland. Franklin wilde per se dat de Fransen uit Noord-Amerika zouden verdwijnen en dat Canada moest worden opgegeven.

Engeland had weinig belang bij Canada en veel Engelsen hadden liever het suikereiland Guadeloupe in plaats van de koude en vochtige wouden van Canada. Maar de Fransen waren voor de Amerikaanse kolonisten gevaarlijk omdat ze nog altijd de plaatselijke indianenstammen tegen hen konden opzetten. Canada moest dus onder de Engelse kroon.

Canada 2013
Canadese postzegel uit 2013 eert Benjamin Franklin die er voor pleitte dat Canada onder de Engelse kroon moest komen.

In 1760 publiceerde Franklin het pamflet The Interest of Great Britain Considered, With Regard to Her Colonies. Hierin pleit hij ervoor dat heel Canada bij Engeland moet komen. Het argument dat het land te groot is en te noordelijk gelegen om optimaal gekoloniseerd te kunnen worden, ontkracht hij:

The objection I have often heard, that if we had Canada, we could not people it, without draining Britain of its inhabitants, is founded on ignorance of the nature of population in new countries. When we first began to colonize in America, it was necessary to send people, and to send seed-corn; but it is not now necessary that we should furnish, for a new colony, either one or the other. The annual increment alone of our present colonies, without diminishing their numbers, or requiring a man from hence, is sufficient in ten years to fill Canada with double the number of English that it now has of French inhabitants.
 
Bron: The Interest of Great Britain Considered, With Regard to Her Colonies
kaart van Amerika in 1763
kaart van Noord-Amerika in 1763 (detail): de westelijke grenzen van de Britse kolonies worden voorlopig doorgetrokken tot aan de Mississippi.

Franklin had succes want op 10 februari 1763 werd het Verdrag van Parijs ondertekend waarmee Frankrijk afstand deed van alle gebieden in Noord-Amerika. Canada viel voortaan onder Engeland, maar tot op de dag van vandaag wordt in Quebec Frans gesproken.