uit NCRV-gids 36/2004
 
-Je zei in Nieuwe Revu: ‘Het enige dat ik mijn kinderen niet heb kunnen meegeven is een spiritueel-religieus besef. Ik had mijn kinderen graag God gegeven.’ Hoe dan? Jij hébt Hem gekregen.
“Mijn generatie is een van de laatste die nog het kinderlijke geloof heeft gehad. Nog steeds is het voor mij een vertrekpunt en een inspiratie.”
 
-Waarom kan de generatie van je kinderen dat niet hebben?
“God is dood.”
 
-De schuld van jouw generatie?
“Nietzsche is ermee begonnen en wij hebben met ons anti-autoritaire gedoe en het overwinnen van de zuilen al die instituties ondermijnd. Ik zie niet in dat de nieuwe generaties die instituties zullen restaureren. Ze zijn nog individualistischer en staan nog opportunistischer in het leven. Goed, we hebben dat individuele geluk geproclameers, dat klopt. En het gaat voor mijzelf ook gewoon op: ik heb het individuele geluk gevonden, mar wel in het besef dat de wereld en de mensheid er niet op vooruitgegaan zijn die afgelopen dertig jaar.”
 
uit NCRV-gids 51/2003
 
“Als ik God mag definiëren als het geheel, de voortgang van het geheel, de onvoorwaardelijke liefde en toewijding voor het geheel dan wil ik God graag dienen. ”
 
“Op het moment dat mensen God een vorm geven, wordt hij een gesneden beeld. God is chaos, roes, maar ook totale liefde. Mensen maken scheiding tussen goed en slecht. Ordening maken is tweedeling maken, maar God is juist eenheid. ”
 
Uit NCRV-gids 43/2002
 
- Je hebt het christelijk geloof de rug toegekeerd, maar bent ook niet gevlucht in new age of iets dergelijks.
“Je wilt natuurlijk niet van de regen in de drup raken, van de ene georganiseerde leugen in de andere stappen. Als je eenmaal het vaderhuis hebt verlaten met het idee ‘vader is dood’ dan kun je nergens meer binnenkomen en denken: ha, daar is vader en hij leeft toch. ”
 
“Zoals Nietzsche heeft gezegd: ‘Als je zielenrust wilt en geluk, moet je geloven. Wil je de waarheid, dan moet je onderzoeken.’ ”