vanavond het tweede en laatste deel op NPO2 in Nieuwsuur
Met stijgende verbazing heb ik gisterenavond naar de reportage Nieuwsuur in Noord-Korea van Marieke de Vries en Ellen Brans zitten kijken. Toezichthouders hebben de schaduwzijden van hun “voorbeeldige land” angstvallig buiten beeld gehouden. Zien we dan wel wat van het echte Noord-Korea? Soms zien we aan een rand van het beeld hoe de verdrongen werkelijkheid eruit ziet. En bij de meeste propagandabeelden van zwemparadijzen, kinderoptredens en de flanerende elite op de boulevards langs de Taedong, kunnen we alleen maar vermoeden hoe de achterkant eruitziet: strafkampen, schrijnende armoede, angst.
Uniek tweeluik op 3 & 4 oktober 2015, NPO2
Communisme heet atheïstisch te zijn, maar omdat in Noord-Korea Kim Jong-un een goddelijke status heeft, is het communisme hier een religie rond “de Briljante Kameraad”. Verafgoding van leiders is zo oud als de wereld: maak duidelijk dat de leider een goddelijke status heeft, bouw daar een cultus omheen en doe af en toe iets leuks voor het volk. Laat vooral ook zien dat er niet met je te spotten valt. De farao’s, de romeinse keizers, sommige pausen, Mohammed, Lodewijk XIV en Stalin gingen de Grote Leider voor.
Als in de reportage een vierjarig jongetje gevraagd wordt hoe zijn vader heet, antwoordt hij vastberaden en blij: “Mijn vader is de Grote Leider Kim Jong-un.” En op de vraag wie zijn moeder is: “Mijn moeder is de boezem van de Partij!” In Noord-Korea is de staat een kerk geworden. Christenen worden gezien als landverraders en worden daarom vervolgd. Hopelijk laat tweede deel van de reportage iets over het christendom in Noord-Korea zien.
Wie betrapt wordt bij het beoefenen van religieuze activiteiten of in het bezit van religieuze materialen, wordt gestraft. De straffen variëren: sommigen worden opgesloten in de strafkampen of gemarteld tot ze dood zijn, anderen worden publiekelijk geëxecuteerd.
Het is bekend dat christenen het ergst gemarteld worden in de strafkampen. Ze mogen niet naar de hemel kijken en worden voortdurend uitgescholden en geslagen. Ze worden bestempeld als krankzinnig. Alleen door een wonder kan een christen levend uit een strafkamp komen. Als ze ontsnappen aan openbare executie, bezwijken ze uiteindelijk aan verhongering, uitputting door harde arbeid en/of blootstelling aan ziektes, slechte hygiëne, gebrek aan medische zorg en door gebrek aan goede kleding.
Bron: opendoors.nl
