Revolver 50

vandaag 50 jaar geleden verscheen Revolver (1966)

Volgens Ian McDonald bereiken de Beatles in 1966 met Revolver de top. De jonge honden van She loves you en Can’t buy me love hebben aan geestverruimende middelen gesnuffeld en zijn zelfs kopje onder gegaan. Op Rubber Soul (december 1965) breekt er in Nowhere man al iets door van het nieuwe geluid, maar met Revolver is het evident geworden. The Beatles hebben het Neverland van de LSD nu ook bezocht. En deze ervaring opent een wereld van geestelijke inzichten (met name bij George Harisson) of vrolijk en soms donker absurdisme (Lennon). Muzikaal dringen de Beatles met psychedelische stijlmiddelen een nieuwe klankwereld binnen. Het duidelijkst is dat op nummers als I’m Only Sleeping, She Said She Said en natuurlijk hét psychedelische sluitstuk Tomorrow never knows.

Revolver
de Russische cover van Revolver
Op de website van Klaus Voormann, de ontwerper van de hoes van Revolver, is het boek Birth of an icon – Revolver 50 te bestellen.

Ian McDonald benadert in Revolution in the head het oeuvre van The Beatles niet als op zichzelf staand, maar als een exponent (misschien wel de belangrijkste) van een veel breder cultuurverschijnsel in de jaren zestig: de psychedelische revolutie. Daarom is het logisch dat hij Revolver (1966), Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band (1967) en The Beatles (1968) tot de top rekent. Met deze albums vormden The Beatles de voorhoede van een counter culture die de kapitalistische westerse wereld vanaf 1966 definitief een alternatief bood: Turn on, tune in and drop out.

Side One
Taxman
Eleanor Rigby
I’m Only Sleeping
Love You To
Here, There and Everywhere
Yellow Submarine
She Said She Said
 
Side two
Good Day Sunshine
And Your Bird Can Sing
For No One
Doctor Robert
I Want to Tell You
Got to Get You into My Life
Tomorrow never knows