Orlacs Hände, Veidts Antlitz

gezien: Orlacs Hände (1924) van Robert Wiene

Orlacs HändeDe Duitse filmpionier Robert Wiene is vooral bekend van de expressionistische film Das Cabinet des Dr. Caligari uit 1920. Maar dit was niet zijn enige klassieker. Ook Orlacs Hände (1924) is een een verfilmd griezelverhaal en schitterend voorbeeld van (laat)expressionisme op het witte doek. De film is gebaseerd op de roman Les mains d’Orlac (1920) van Maurice Renard.

De hoofdrol wordt gespeeld door filmlegende Conrad Veidt (1893-1943), die in Das Cabinet des Dr. Caligari bekend geworden was in de rol van Cesare. In de jaren veertig zou hij zijn filmcarrière in de Verenigde Staten beëindigen met o.a. Casablanca (1942) en het Technicolorwonder The Thief of Bagdad (1940). Wat mij betreft is Veidt de koning van het Duitse expressionisme in de cinema. Wanneer Gloria Swanson in Sunset Boulevard (1950) uitroept We had faces then, dan denk ik eerst aan Cesare en Orlac. Met zijn fabelachtige mimiek, geaccentueerde ogen en mond was Conrad Veidt een tovenaar van de gezichtsuitdrukking. Alleen met digitale morphing nog te overtreffen.

Conrad Veidt
Conrad Veidt als Orlac, de koning van het Duitse expressionisme in de cinema
Wanneer Gloria Swanson in Sunset Boulevard uitroept ‘We had faces then!’ dan denk ik eerst aan Cesare en Orlac.
Nur knapp überlebt der berühmte Konzertpianist Paul Orlac ein schweres Zugunglück. Eine Notoperation rettet sein Leben, doch nicht seine Hände. Orlacs Frau fleht den Arzt an, eine Lösung zu finden, bedeuten dem Virtuosen diese Hände doch „mehr als sein Leben“. So transplantiert man Orlac die Hände eines kürzlich Verstorbenen – eines Mannes namens Vasseur, der als Mörder für eine grausame Tat hingerichtet wurde. Operation und Heilung verlaufen reibungslos. Doch als Orlac erfährt, dass er die Hände eines Verbrechers trägt, wird er von der quälenden Vorstellung heimgesucht, unter Vasseurs unheilvollem Einfluss zu stehen.
 
Bron: arte.tv

Orlacs Hände [ imdb.com ]