De Tweede Marokkaanse Crisis (ook wel ‘Agadir-crisis‘ genoemd) was een crisis tussen Frankrijk en Duitsland in het jaar 1911. De crisis ontstond toen Frankrijk toch troepen naar Marokko zond, zogenaamd om landgenoten te beschermen tegen rellen. Frankrijk stuurde in het voorjaar van 1911 troepen naar Fez omdat opstandelingen de sultan van Marokko bedreigden. Duitsland ging niet akkoord, omdat het zenden van troepen inging tegen de afspraken uit 1909. Op 1 juli 1911 leek een Frans-Duitse oorlog niet te vermijden. Duitsland stuurde het oorlogsschip Panther naar Agadir om te laten zien dat het niet akkoord ging. Kiderlen Wächter, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, wilde zich terugtrekken in ruil voor de gehele Franse Congo. Hij bood als toegift Togo of een deel van Duits-Kameroen aan. De Britse generaal Henry Wilson vertrok naar Parijs om Frans-Britse militaire acties tegen Duitsland te coördineren. In november werden Frankrijk en Duitsland het uiteindelijk eens. Duitsland ging akkoord met de Franse invloed in Marokko in ruil voor 250.000 km² gebied in Frans-Congo (Neukamerun). Dit akkoord staat bekend als het Verdrag van Fez en leidde tot het Franse protectoraat over Marokko
 
Bron: nl.wikipedia.org