In het essay over Mark Rothko in The Power of Art geeft Simon Schama een treffende en humoristische beschrijving van het levensgevoel in het naoorlogse Amerika. Uit angst voor een nucleaire oorlog hadden de massamedia een roze wolk over de Verenigde Staten doen neerdalen.
Met de American Dream werd de Amerikanen een heldere blik op de werkelijkheid ontnomen. De apocalyptische paddenstoelwolken bleven achter de horizon en de ideologische oorlog tussen kapitalisme en communisme werd tussen de Martini´s in de koelkast gezet.
uit: The Power of Art van Simon Schama
Vrijdagavond keek ik naar Good night and good luck (2005), een van de beste Amerikaanse films van het afgelopen decennium en in 2006 had deze absoluut een oscar moeten winnen. Maar het bleef bij zes nominaties. Evenals de oscarwinnaar van dit jaar, The Artist, is Good night and good luck een period piece dat nauwkeurig een tijdsbeeld reconstrueert. De producer durfde het aan om production designer Jim Bissell zijn zin te geven en alles in zwart-wit te laten filmen. Net als bij The Artist werkt dit als een tijdmachine. We worden ondergedompeld in de jaren vijftig en maken een tijdreis door het hoofdkwartier van de CBS waar het, net als overal in die dagen, blauw stond van de sigarettenrook. Dat geeft een geweldige couleur locale aan deze stijlvolle zwart-witfilm. Clooney maakte zijn film met een klein budget van 7,5 miljoen dollar en alles werd in relatief korte tijd in de studio opgenomen. Good night and good luck duurt maar 93 minuten en dat is een prima lengte voor een film met veel dialogen. Deze worden enkele malen op een natuurlijke wijze onderbroken met een jazzy muzikaal intermezzo. En na drie lange monologen van hoofdrolspeler David Strathairn is de boodschap goed overgekomen.
Het begint in oktober 1958 met een speech van Edward R. Murrow, de presentator van het CBS-programma See it Now voor een conferentie van the Radio-Television News Directors Association and Foundation. Voordat hij gaat spreken, zien we helemaal in het begin van de film sfeerbeelden van het publiek, de vleesgeworden American Dream. Zelfvoldane mensen die beroepsmatig met hun levens verstrengeld zijn met de massamedia. Het nieuwe medium televisie wordt vooral gebruikt om het miljoenenpubliek in een roze wolk te houden terwijl de sponsors hun producten kunnen aanbieden. Edward R. Murrow geniet alom respect omdat hij in 1953 een persoonlijke strijd heeft gevoerd met senator Joseph McCarthy. Hij is een stoïcijnse man die tijdens zijn televisieboodschap altijd een sigaret in zijn linkerhand houdt en afsluit met de woorden Good night and good luck.
Edward R. Murrow
Nadat de film met deze speech begonnen is, volgt een lange flash back en gaan we terug naar 1953 wanneer de communistenjacht in volle gang is en de media onder druk staan. McCarthy is een grootinquisiteur geworden die vaak zonder enig bewijs mensen laat aanklagen als communist en dus als staatsgevaarlijk. De vrijheid staat in Amerika op het spel. Weinigen zijn zich daar zo van bewust als Edward R. Murrow. In zijn tv-column See it Now bekritiseert hij de dolle jacht op communisten en met zijn invloedrijke programma krijgt hij de machtige senator persoonlijk tegen zich. Hij wordt nu beschuldigd van communistische activiteiten. Voor de grote baas van CBS wordt het nu een probleem, want de meeste sponsors willen rust in de tent en het volk zijn opium geven. Na een lange flashback eindigt de film met de speech uit het begin :
Edward R. Murrow
Halverwege zit nog een lange monoloog van Murrow. De boodschap is daardoor niet te ontwijken. Op slimme wijze is het taboe doorbroken dat kwaliteitsfilms nooit te prekerig een boodschap mogen verkondigen. In een period piece dat zich afspeelt in de jaren vijftig horen spruitjeslucht, sigarettenrook en een waarschuwend vingertje. George Clooney maakte deze film juist omdat de massamedia dat laatste in de 21e eeuw nog altijd hard nodig hebben.