my favourite things [ 19 ]

bladerend door de jaargang PEP van veertig jaar geleden
gelezen: Kraaienhove – De Macht van Gog door Willy Lohmann

PEP 1972 #43 Toen ik negen jaar was, kreeg mijn grote broer een abonnement op het legendarische stripweekblad PEP en werd de Donald Duck voor mij alleen. Toch vond ik de PEP veel spannender om te lezen. Zo’n veertig jaar geleden tekende de crème de la crème van de Nederlandse (strip)tekenaars voor PEP: Hans G.Kresse (1921-1992), Peter van Straten (1935), Daan Jippes (1945), Fred Julsing (1942-2005), Dick Matena (1943), Martin Lodewijk (1939) en Peter de Smet (1944-2003). Wie hier ook niet vergeten mag worden, is Willy Lohmann (1936).

Gisteren las ik weer eens een episode uit zijn strip Kraaienhove uit 1972. Het verhaaltje stelt weinig voor, maar de tekeningen in zwart-wit zijn getekend in een superieure en originele stijl. De filmische composities en de licht-donker verhoudingen doen me denken aan de expressionistische film en de film noir. Kraaienhove verscheen tussen 1962 en 1972 als krantenstrip in zwart-wit. Eind 1974 verscheen er een ingekleurde versie (episode: het grijze verleden). Persoonlijk vind ik dat werk minder geslaagd. De kracht van Lohmann‘s tekeningen is juist de spanning tussen de pikzwarte inkt en het witte papier.

Willy Lohmann is beroemd geworden door zijn dagbladstrip Kraaienhove en zijn talrijke bijdragen aan de Nederlandse editie van MAD. Hij is geboren in Zutphen, maar groeide op in Utrecht. Na zijn schooltijd werkte hij eerst op de reclame-afdeling van Douwe Egberts en naderhand voor het reclamebureau De La Mar in Amsterdam. In die tijd begon hij in zijn vrije tijd strips te tekenen. In 1960 vestigde hij zich als freelance tekenaar. Hij werkte onder meer in opdracht van de legendarische studio’s van Marten Toonder, waar hij enige tijd de krantestrip Tom Poes tekende. Van 1962 tot 1972 maakte hij de serie Kraaienhove in het dagblad Het Parool. Ander bekend werk is de strip Liselore in het weekblad Nieuwe Revu, de informatieve strip Frank en Ewoud en de gestolen tankauto voor de Waterleiding Maatschappij Overijssel en strips, illustraties en omslagen voor de Nederlandse editie van Mad Magazine en het striptijdschrift De Vrije Balloen.

nl.wikipedia.org

my other favourite things | Mijn PEP collectie (1970-1975) | lambiek.net

In de voetsporen van Heidegger

Volgens Hannah Arendt trok er door het denken van haar leermeester Martin Heidegger een storm. “Hij komt uit het oeroude en wat hij achterlaat, is iets volmaakts, dat zoals al het volmaakte terugvalt aan het oeroude.” Wij gingen bij de beroemde blokhut in Todtnauberg kijken of Arendt gelijk had.

Voetnoten bij de 19e eeuw

In het Rijk van de Geest is alles tegenwoordige tijd en daar alleen ben je onsterfelijk. Zolang je maar niet vergeten wordt, leef je voort. Maar als je bent weggezonken in het collectieve geheugen, kun je met een lemma op wikipedia.org weer boven water komen.

Amerikaanse Burgeroorlog

Deze serie begon op 9 april 2010, precies 145 jaar na het einde van de Civil War, misschien wel het grootste trauma uit de Amerikaanse geschiedenis. Het laatste artikel verscheen op 3 juli 2013. Dat was precies 150 jaar na de Slag bij Gettysburg, het keerpunt in de oorlog.

Napoleon en zijn schilders

Weinig historische figuren zijn zo vaak geschilderd als Napoleon Bonaparte. Niet alleen tijdens zijn bewind maar ook daarna bleven schilders historische gebeurtenissen vastleggen met Napoleon in het centrum van de aandacht. Geschiedvervalsing. Omdat het moest.

Landschapsschilders uit de Goethezeit

Met de Goethezeit wordt in Duitsland de periode 1770-1830 aangeduid. Niet alleen de filosofie, literatuur, beeldhouwkunst, architectuur en muziek kwamen in het Duitse taalgebied tot bloei maar ook de romantische landschapsschilderkunst.

Schilders in Italië

Tot in de 19e eeuw was de reis naar Italië voor veel kunstenaars een verplicht nummer. Tijdens de Grand Tour werden Venetië, Florence en Rome bezocht waar de meesters bestudeerd werden. Maar het Italiaanse landschap bleek voor veel kunstenaars aantrekkelijker.

De schilder en zijn broodheer

Nu de overheid zich als mecenas heeft teruggetrokken worden veel kunstenaars weer afhankelijk van rijke opdrachtgevers en verzamelaars. Net als vroeger dus, toen veel kunstenaars vaak tegen wil en dank de lakeien van de heersende klasse waren.

De waakzaamheid van het hart

De Philokalia is een verzameling geestelijke geschriften die tussen de vierde en veertiende eeuw (in het Grieks) geschreven zijn en in de achttiende eeuw door de heilige Nikodimos van de berg Athos gebundeld zijn. Zijn tijdgenoot Paisius Velichkovsky maakte een vertaling in het Kerkslavisch.

Ovidius’ Metamorphosen

In de Middeleeuwen was er eigenlijk maar één boek. Na de revolutie van de boekdrukkunst kreeg de Bijbel concurrentie van eigentijdse maar vooral ook van klassieke geschriften. De compilatie van mythen die Ovidius aan het begin van onze jaartelling in klassiek Latijn had samengesteld, werd een inspiratiebron voor ontelbare schilders.

Dantes Divina Commedia

Dante stelt zich het Inferno voor als een trechter die breed begint onder het aardoppervlak en dan toeloopt naar het ijskoude middelpunt van de aarde. Daar zetelt Lucifer. Er zijn negen kringen. Dante en Vergilius ontmoetten er steeds grotere zonden en grotere zondaars.

Wolkenkrabbers

Chicago en New York werden eind 19e eeuw proeftuinen waar de skyscraper dankzij een stalen constructie steeds hoger kon worden. Er lagen ook twee Amerikaanse gedachten aan ten grondslag: "Form follows function" en "The sky is the limit."

Op zoek naar de atoomstijl

In de zomer van 2009 was in het Atomium in Brussel de tentoonstelling A la recherche du “Style Atome” te zien. Het is een swingende stijl uit de jaren vijftig die nog steeds beoefend wordt. Noem het geen retro. De atoomstijl is iets speciaals.

Een avontuur van luitenant Blueberry

In 1963 begon de Franse striptekenaar Jean Giraud (1938-2012) samen met scenarist Jean-Michel Charlier (1924-1989) aan zijn levenswerk: Blueberry. Ze lieten zich daarbij inspireren door de spaghettiwestern. Het 50-jarige jubileum van zijn antiheld maakte Giraud net niet meer mee. Hij overleed in 2012.