De laatste keer dat ik de Servische skite van de heilige Spiridon bezocht, kreeg ik van Johannes Sigel een Duitse vertaling van Молитве на језеру van de Servische heilige Nikolaj Velimirović (1880-1956). Zijn leerling, de beroemde theoloog Justin Popović vergeleek deze honderd hymnen met de Psalmen van David. In Serviëwordt Nikolaj Velimirović al lang als een heilige beschouwd, maar in 2003 werd hij door de patriarch van Konstantinopel pas heilig verklaard. De Servische Kerk viert zijn naamdag op 18 maart en 3 mei. Vanwege zijn dichterlijke gave en welsprekendheid wordt hij vaak “de Servische Chrisostomus” (=gouden mond) genoemd. De heilige Nikolaj heeft enorm veel geschreven. Zijn hoofdwerk is zonder twijfel De proloog van Ohrid (Охридски пролог) uit 1926-28, een boek van meer dan duizend bladzijden.
Bron: orthlit.de
Nikolaj Velimirović wurde 1880 in dem kleinen serbischen Dorf Lelić bei Valjevo geboren. Er wuchs in einer frommen Familie auf. Schon früh wirkte Velimirović im Kirchenleben mit und beschloss angeblich mit 11 Jahren, Mönch zu werden. Er besuchte die Priesterschule in Belgrad, wo er schon damals wegen seiner Redekunst bemerkt wurde. Bis 1908 studierte er an der altkatholischen Fakultät der Universität Bern, wo er die Doktorwürde in Philosophie erlangte. Danach studierte Velimirović in Oxford und erwarb ein weiteres Doktorat. In England entwickelte er eine tiefe Freundschaft zur anglikanischen Kirche, die er später pflegen sollte. So war Velimirović auch der erste Nichtanglikaner, der in der Saint Paul’s Cathedral predigte. 1909 kehrte er nach Belgrad zurück und wurde Mönch.
Bron: de.wikipedia.org