In De Barbaren schrijft Alessandro Baricco in de paragraaf synthetische sequenties:

Tijdens zijn reis op volle snelheid over het oppervlak van de wereld op zoek naar het profiel van een baan die hij vervolgens ervaring noemt, stuit de barbaar af en toe op tussenstations van een heel bijzonder type. Ik noem maar wat: Pulp Fiction, Disneyland, Mahler, IKEA (…) In een meubelzaak kun je het nachtkastje vinden dat voor jou geschikt is, maar bij IKEA vind je een manier van wonen, een bepaald coherent idee van wat mooi is, misschien zelfs een manier van in het leven staan (het is een plek waar het idee om de kerstboom na gebruik terug te geven aan de natuur één is met een bepaalde kijk op de kinderkamer). Het zijn allemaal afwijkende macrovoorwerpen: ik zou ze “synthetische sequenties” willen noemen.

Alessandro Baricco heeft een verfrissend boek geschreven in een stijl die op de barbaren is toegesneden. Hij schrijft met vaart, hopt van het ene naar het andere voorbeeld, en hij begeleidt jou persoonlijk: “Het is niet eenvoudig uit te leggen, dus ga er even voor zitten, en als je niet kunt gaan zitten, stop dan even en lees weer verder als je al je hersencellen kunt inzetten.” Waar kennen we die taal van? Juist, het is de taal van IKEA .

Van Baricco kan ik zijn behulpzame getutoyeer wel hebben, maar bij IKEA vind ik het hinderlijk. In de mySpace van IKEA hangen en er overal bordjes om het je makkelijk te maken. “Neem hier je IKEA -catalogus mee”, “pak hier je boodschappenlijstje”, “plaats hier je volle dienblad op de band”, enz… Er liepen vanmiddag opvallend veel ouderen en het verbaasde mij dat we het bordje “pak hier je rolator” nog niet zijn tegengekomen.

Het ongevraagde gejij van IKEA is voor barbaren en websurfers iets vanzelfsprekends, maar voor mij komt het nog altijd in de buurt van ongewenste intimiteit. Ik koop een product zelf wel en pak het niet snel even mee omdat myIKEA mij daar zo persoonlijk over aanspreekt. Het geeft het gevoel dat er smörboll onder mijn huid wil kruipen…

de horizontale mens [ dereactor.org ] | evolueren tot barbaar [ athenaeum.nl ]