François-Joseph Navez (1787-1869)
Cornelis Kruseman (1797-1857)
August Riedel (1799-1883)
Het neoclassicisme was in het eerste kwart van de negentiende eeuw de tegenhanger van de romantiek. Het neoclassicisme is apollinisch, de romantiek dionysisch. Beheersing vs. overgave. Lijn vs. kleur. Verstand vs gevoel. Het is niet verwonderlijk dat het neoclassicisme tijdens de Franse Revolutie en daarna onder Napoleon de officiële staatskunst werd. De staat wilde de burger opvoeden en gebood orde, zelfbeheersing en deugdzaamheid. In 1815 werd de orde van vóór 1789 hersteld en keerde de monarchie overal in Europa terug.
Tijdens de Restauratie kwam een burgerlijk idealisme in de mode onder de naam Biedermeier. Het huiselijke tafereel en het familiegeluk speelden daarin een belangrijke rol. De gladde manier van schilderen van het neoclassicisme vond in de Biedermeier een nieuwe toepassing. In de jaren dertig en veertig werd er glad en gedetailleerd geschilderd. Het brede gebaar in verf deed tijdens de Restauratie teveel denken aan revolutie en rebellie. In de Duitstalige landen was de repressie het grootst. De monarchie bande alles uit dat neigde naar het onstuimige, ook in de kunst. Na 1848 zou dit gaan veranderen.
François-Joseph Navez
wol spinnende vrouwen in Fondi (1845)
De gladde manier van schilderen van het neoclassicisme
vond in de Biedermeier
een nieuwe toepassing.
François-Joseph Navez was een leerling van
Jacques-Louis David en verbleef tussen 1817 en 1822 in Italië. Van 1835 tot 1862 was hij directeur van de
Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Brussel.
Navez was een zeer succesvol schilder van portretten. Hij schilderde ook veel historieschilderijen en doeken met mythologische thema’s.
Bron:
nl.wikipedia.org
Cornelis Kruseman
de drie zusters (1848)
Cornelis Kruseman kreeg vanaf zijn veertiende jaar les aan de Amsterdamse Tekenacademie en volgde lessen van
Charles Howard Hodges (1764 – 1837) en
Jean Augustin Daiwaille (1786 – 1850). Zijn oeuvre bevat zowel portretten en bijbelse onderwerpen als Italiaanse taferelen. In 1826 gaf hij een reisverslag uit, geheten
Aanteekeningen van C. Kruseman, betrekkelijk deszelfs kunstreis en verblijf in Italië.
Bron:
nl.wikipedia.org
August Riedel Felice Berardi aus Albano (1842) en Judith (1840)
In 1823 maakte
August Riedel een reis naar Italië, waar hij de
Nazareners leerde kennen. In 1828-1829 verbleef hij in
Florence en na een korte terugkeer naar
München vestigde hij zich in 1832 definitief in Rome, hoewel hij altijd veel bleef reizen en vaak ook in Duitsland verbleef in verband met opdrachten.
Riedel werd vooral bekend door zijn psychologisch sensitieve vrouwenportretten en Italiaanse genrewerken, met veel aandacht voor kleurschakeringen en lichtinval. Zijn bekendste werk is wel
Judith uit 1840.
Bron:
nl.wikipedia.orgdetail van Felice Berardi aus Albano (1842)
August Riedel
Een moeder uit Alvito (1848)
François-Joseph Navez | August Riedel | Cornelis Kruseman
