Matte Painting is een fotorealistische trompe-l’oeil schilderkunst die zijn toepassing vond in de filmindustrie. Helaas is deze discipline door CGI (computer generated imagery) verdrongen. In films uit de jaren veertig komt matte painting veel voor.
De zwijgende film kwam voort uit het theater en net als daar werden fotorealistische decors gebruikt. Omdat er meestal in de studio gefilmd werd, was men voor buitenlokaties aangewezen op geschilderde achtergronden. Vaak werd een schilderij gebruikt om daarmee de locatie van een scene aan te geven. Vervolgens registreerde de statische camera een volgende scene, net als in een toneelstuk.
Toen de camera beweeglijker werd, kwam er behoefte om decor en handelingen zo met elkaar te integreren dat de “naden” onzichtbaar werden. Daarvoor werd de matte painting uitgevonden. De matte was een gebied in een camerashot dat pas later door een schildering werd opgevuld.
In de beginscene van The Philadelphia Story zien we het huis van Tracy Lord. Het is een volledige matte painting. Het bedrog wordt vergroot door echte takken op de voorgrond. Wanneer je goed oplet, zie je de naad lopen. De bladeren aan de voorste tak bewegen, terwijl ze aan de tak daarachter onbeweeglijk zijn. Daar begint het schilderij. Omdat de scene maar een paar seconden duurt, valt het niet echt op.
In The Magnificent Ambersons zitten prachtige Matte Paintings. Aan de belichting is soms goed te zien dat deze zogenaamde buitenopnamen allemaal studiowerk zijn, maar dat maakt het ook charmant, deze schijnwereld van de klassieke Hollywoodfilm.
Ook in een andere klassieker uit Hollywood zit een fraaie matte painting. Het is een shot tussen twee bedrijven door om van locatie te wisselen. Alles is nep, behalve de branding en de trap rechts op de voorgrond.
