Twee jaar geleden becommentarieerde ik het tweede seizoen van het Engelse period drama The Hour dat zich afspeelt achter de schermen bij een actualiteitenprogramma van de BBC in 1957. De eerste vijf episodes zag ik al in november en december 2012 rechtstreeks bij de BBC, maar ik miste helaas het laatste deel en de ontknoping. Daarom kocht ik de serie op DVD en afgelopen week zag ik iedere avond een aflevering.
Ik ben nu milder in mijn kritiek dan twee jaar geleden. Dat komt waarschijnlijk omdat ik het doodzonde vind dat de BBC met dit juweeltje gestopt is. Ook bij de kwalitatief hoog aangeschreven BBC tellen de kijkcijfers. Voor een derde seizoen waren minimaal gemiddeld 1,75 miljoen televisiekijkers nodig in Engeland. Met het eerste seizoen van The Hour in 2011 zat dat wel goed, want er keken meer dan twee miljoen mensen per aflevering. Maar met het tweede seizoen zakte het aantal kijkers dramatisch onder de 1,75 miljoen en dat betekende dat de BBC in 2013 besloot om de serie stop te zetten.
Commercieel mag het Engelse antwoord op het Amerikaanse Mad Men niet succesvol zijn geweest, artistiek was het beslist een succes. Bij imdb.com wordt deze tv-serie gewaardeerd met een 7,9. Scenarist Abi Morgan heeft alles uit de kast getrokken: een crimestory, maatschappelijke thema’s uit de late jaren vijftig, geloofwaardige karakters plus scherpe en humoristische dialogen. Het production design is om je vingers bij af te likken: interieurs waarin turquoise, caramel en roze domineren, prachtige kostuums en tijdgebonden details. Maar het is over, voorbij. Net als de jaren vijftig.
Maar aan nostalgie komt gelukkig nooit een eind…
