Nadat Napoleon definitief verslagen was, richtten de geallieerden monumenten op om hun overwinning te vieren. In het jonge Koninkrijk der Nederlanden werd de Prins van Oranje en latere koning Willem II (1840-1848) als “de held van Waterloo” geëerd en tussen 1823 en 1826 werd bij Waterloo een piramidevormige heuvel opgeworpen met bovenop het beeld van een reusachtige leeuw. De Leeuw van Waterloo moet de wereld eraan herinneren dat Napoleon verslagen is op het grondgebied van het Koninkrijk der Nederlanden, hoewel deze piepjonge natiestaat een constructie was van de grootmachten, die nauwelijks van militair belang was. Maar het volk moest iets gegeven woorden waar het trots op mocht zijn zodat het tussen de grootmachten nationaal zelfbewustzijn kon ontwikkelen.

Het is geen wonder dat Engeland, de grote overwinnaar in Waterloo in eigen land ook monumenten oprichtte die aan de Slag bij Waterloo herinnerden. Wellington werd als de grote held vereerd en zijn portret verscheen overal. In 1830-1831 werd op Windsor Castle de Waterloo Chamber ingericht, een galerij met portretten van generaals en andere figuren die een belangrijke rol hadden gespeeld in de overwinning op Napoleon. Veel van deze portretten zijn geschilderd door Thomas Lawrence (1769-1830).

Waterloo Chamber [ royalcollection.org.uk ]