Jaffe Vink over de problemen van de islam in Letter & Geest (Trouw)
De islam kent twee grote problemen die opgelost moeten worden: het eerste is de positie van de afvallige, het tweede is de voorstelling van het paradijs.
Een moslim die zich niet meer kan vinden in de islam en atheïst wordt of christen of een doodgewone humanist, iemand die de islam de rug toekeert, moet – volgens de regels van het islamitische spel – worden gedood.
Het eerste wat de moslimgemeenschap nu moet doen is deze idiotie uit haar godsdienst wegsnijden, en wel zo snel mogelijk. Hoe kan een godsdienst respect verwachten, die zo met zijn afvalligen omgaat? Ik daag de imams uit hierover te preken, ik daag ze uit hierover te schrijven. (…)
Het tweede probleem is het paradijs. Wat wordt er bedoeld met dat gehunker naar het paradijs waar de zeventig maagden op de martelaren wachten? Het lijkt me toch een heel gezwoeg om die zeventig maagden af te werken. En kijkt Allah toe bij deze islamitische pornoshow?
Het lijkt me dat de imams hier een schone taak wacht: zo gaan we niet met vrouwen om. Daar, in dat paradijs, zit iets scheef. Er is niets mis met enig geloof in paradijs of hiernamaals, hoewel ik daar zelf wat minder zeker van ben, en ik gun iedereen zijn spotgoedkope lustfantasietjes, maar het zou ook goed zijn als de moslimmannen – ja, ja, ook de christenmannen en de humanistische heertjes, maar die komen volgende keer aan de beurt – als de moslimmannen enige aandacht besteden aan die lastige strijd met het driftleven hier op aarde. Dat zou de verhouding van mannen en vrouwen ten goede kunnen komen.
Dat beeld van het paradijs moet worden gekritiseerd, beste imams. Dat wordt een hele klus, maar begin er vandaag nog aan, want het is echt nodig. Ik denk dat Mohammed B., nadat hij Theo van Gogh in de Linnaeusstraat met kogels had doorzeefd, zijn keel had doorgezaagd en de brief aan Ayaan Hirsi Ali met een mes in zijn borst had gestoken – dit allemaal vlakbij de Van Domselaerstraat waar hij werd geboren en tot zijn zevende opgroeide, waar de voetstappen liggen van het jongetje dat hij ooit was, het jongetje dat in het Oosterpark ging spelen, datzelfde Oosterpark waar hij na zijn daad rustig naartoe wandelde, de dood tegemoet, de martelaarsdood – het paradijs voor zich zag, dat kan niet anders, het paradijs dat hem was beloofd volgens zijn geloof. Beste imams, kritiseer dat beeld van het paradijs, kritiseer de dood van de martelaar, in naam van het leven dat heilig is. Vier het leven, imams. Leer dat uw kinderen. Vier het leven. En zeg tegen uw kinderen dat Ayaan Hirsi Ali ook gewoon mag leven. Gun haar het leven. Zeg dat tegen uw kinderen. Zeg dat.
Bron: trouw.nl/deverdieping/letter-geest
Een moslim die zich niet meer kan vinden in de islam en atheïst wordt of christen of een doodgewone humanist, iemand die de islam de rug toekeert, moet – volgens de regels van het islamitische spel – worden gedood.
Het eerste wat de moslimgemeenschap nu moet doen is deze idiotie uit haar godsdienst wegsnijden, en wel zo snel mogelijk. Hoe kan een godsdienst respect verwachten, die zo met zijn afvalligen omgaat? Ik daag de imams uit hierover te preken, ik daag ze uit hierover te schrijven. (…)
Het tweede probleem is het paradijs. Wat wordt er bedoeld met dat gehunker naar het paradijs waar de zeventig maagden op de martelaren wachten? Het lijkt me toch een heel gezwoeg om die zeventig maagden af te werken. En kijkt Allah toe bij deze islamitische pornoshow?
Het lijkt me dat de imams hier een schone taak wacht: zo gaan we niet met vrouwen om. Daar, in dat paradijs, zit iets scheef. Er is niets mis met enig geloof in paradijs of hiernamaals, hoewel ik daar zelf wat minder zeker van ben, en ik gun iedereen zijn spotgoedkope lustfantasietjes, maar het zou ook goed zijn als de moslimmannen – ja, ja, ook de christenmannen en de humanistische heertjes, maar die komen volgende keer aan de beurt – als de moslimmannen enige aandacht besteden aan die lastige strijd met het driftleven hier op aarde. Dat zou de verhouding van mannen en vrouwen ten goede kunnen komen.
Dat beeld van het paradijs moet worden gekritiseerd, beste imams. Dat wordt een hele klus, maar begin er vandaag nog aan, want het is echt nodig. Ik denk dat Mohammed B., nadat hij Theo van Gogh in de Linnaeusstraat met kogels had doorzeefd, zijn keel had doorgezaagd en de brief aan Ayaan Hirsi Ali met een mes in zijn borst had gestoken – dit allemaal vlakbij de Van Domselaerstraat waar hij werd geboren en tot zijn zevende opgroeide, waar de voetstappen liggen van het jongetje dat hij ooit was, het jongetje dat in het Oosterpark ging spelen, datzelfde Oosterpark waar hij na zijn daad rustig naartoe wandelde, de dood tegemoet, de martelaarsdood – het paradijs voor zich zag, dat kan niet anders, het paradijs dat hem was beloofd volgens zijn geloof. Beste imams, kritiseer dat beeld van het paradijs, kritiseer de dood van de martelaar, in naam van het leven dat heilig is. Vier het leven, imams. Leer dat uw kinderen. Vier het leven. En zeg tegen uw kinderen dat Ayaan Hirsi Ali ook gewoon mag leven. Gun haar het leven. Zeg dat tegen uw kinderen. Zeg dat.
Bron: trouw.nl/deverdieping/letter-geest
