Maandelijks archief: oktober 2009

a kiss before dying

filmsnoir.net van Anthony D’Ambra

Voor deskundige informatie over het film noir genre voelde ik mij altijd aangewezen op noiroftheweek.com, de blog van Steve-O. Deze filmrecensent en film noir liefhebber recenseert alweer bijna vijf jaar wekelijks een film noir uit de klassieke periode 1941-1958. Maar gisteren ontdekte ik filmsnoir.net van Anthony D’Ambra. Deze blog bestaat sinds mei 2007 en kent al een lange reeks besprekingen. Ongeveer 170 film noirs, van Ace In The Hole (1952) tot You only live once (1937), zijn op dit moment in de reviews opgenomen.

The Maltese Falcon
still uit The maltese falcon (1941)
volgens velen de oerfilm van de film noir
Film Noir is a cycle of mainly American films of the 1940’s
and 1950’s exploring the
darker aspects of modernity
A kiss before dying, the desperate lurch before oblivion, and the erotic click-clack of stilettos on pavement. Dank stairwells and silent corridors. Closed doors and hidden secrets. You break in and fall into a bottomless pool of black. Cut to a bare light-bulb burning on a current wired from hell. Lying on a steel-framed bed you stare through the bars of perdition at yourself a wraith in a cracked mirror on the ceiling.
 
Film noir is a cycle of mainly American films of the 1940’s and 1950’s exploring the darker aspects of modernity, and usually set in a criminal milieu or exploring the consequences of a criminal act.
 
Film noir is not only for film buffs and academics. The film-makers of the 40’s and 50’s were not making “film noir“ movies, they were making pictures for a wide audience which are still immensely entertaining. The movies of the classic noir cycle were subversive and questioned the facade of everyday life in stories that had wide appeal. They retain their popularity, firstly because the noir themes and motifs have universal appeal: films noir are about the individual in a hostile universe, and in the best noirs, the anti-hero has at least a shot redemption. Secondly, they are so well-made with a craft and discipline we don„t often see anymore.
 
Bron: filmsnoir.net

filmsnoir.net | noiroftheweek.com

some kind of film

gezien op DVD: Touch of Evil (1958) van Orson Welles

Touch of Evil DVDTouch of Evil is een van de laatste film noirs uit de klassieke periode (jaren ’40 en ’50). Alle stijlelementen zijn ruimschoots aanwezig en worden van binnenuit opnieuw tot uitdrukking gebracht. De beginscene bijvoorbeeld is een meesterstukje in cameratechniek. In één lange shot van ongeveer drie minuten wordt met gevarieerde camerazwenkingen (handheld, tilt en dollyshot) een auto gevolgd die uit een parkeergarage komt gereden. Aan het begin van deze shot hebben we gezien hoe een man in de kofferbak van die auto een bom heeft gelegd. We zien kort daarop een man en een vrouw instappen, de camera gaat omhoog en begint de auto te volgen tijdens zijn rit door een Mexicaans grensstadje op weg naar de douanepost. Halverwege de rit zien we tussen het uitgaande publiek op straat de twee hoofdrolspelers van de film passeren. Ze worden ingehaald door de auto maar even later komen ze toch weer naast de auto die bij de douane staat te wachten. Al die tijd is er snijdende spanning, wanneer zal de bom ontploffen? De camera blijft tot aan het fatale moment in real time volgen als een onzichtbaar oog, zoals het hoort.

bekijk de opening shot

Orson Welles snapte hoe film noir werkt. In 1949 had hij de derde man gespeeld in de gelijknamige film en wist hij al hoe onmisbaar een slecht karakter is voor het cynische universum van de film noir. In Touch of Evil speelt hij met verve de corrupte agent Hank Quinlan. Hoofdrolspeler Charlton Heston (Ben Hur met schoensmeer en opgeplakt Mexicaans snorretje ) verbleekt erbij. Aan Marlene Dietrich die een kleine rol speelt als rauwe en cynische madam Tanya wordt tenslotte het laatste woord gegeven: “He (Hank Quinlan) was some kind of a man… What does it matter what you say about people?” Film noir zoals film noir bedoeld is. Iedereen die een te pastelkleurig beeld van de jaren ’50 heeft, zou deze film eens moeten gaan zien.

He was some kind of a man… What does it matter
what you say about people?”

Marlene Dietrich als Tanya

still uit Touch of Evil
still uit Touch of Evil

Productiemaatschappij Universal maakte het Welles niet gemakkelijk. Toen de film gemonteerd was, vond Universal dat het allemaal anders moest. Er werden nieuwe scenes gefilmd en de complete film werd opnieuw gemonteerd. Welles schreef een memo van 58 pagina’s met instructies hoe hij de film wilde hebben, maar pas na zijn dood werden zijn richtlijnen (in 1998) opgevolgd. Deze versie is nu als DVD uitgebracht. De versie van Universal werd een flop en raakte in de vergetelheid. Maar nu heeft Touch of Evil dankzij de memo van Orson Welles de status die zij verdient. In de film noir top 10 staat de film op een zesde plaats.

film noir top 10

01. 8.7 Sunset Blvd. (1950)
02. 8.6 Double Indemnity (1944)
03. 8.5 M (1931)
04. 8.5 The Third Man (1949)
05. 8.4 The Maltese Falcon (1941)
06. 8.4 Touch of Evil (1958)
07. 8.3 Strangers on a Train (1951)
08. 8.3 Notorious (1946)
09. 8.3 The Big Sleep (1946)
10. 8.2 The Ox-Bow Incident (1943)

Bron: Top Rated Film-Noir Titles

Touch of evil [ en.wikipedia.org ]

Nulla Dies Sine Linea

Woest en Vredig was gisteren en vandaag onbereikbaar…

Doordat vanaf september het aantal bezoekers explosief is toegenomen (meer dan 600 unieke bezoekers per dag en gemiddeld 1300 pageviews) had het dataverkeer dinsdagavond het plafond bereikt en was het mimesis.nl domein door de 100 GB grens gebroken. Vervolgens had de host in Amerika alles op blanco gezet. Maar vanaf vanavond 22.00 draait Woest & Vredig op Enterprise 2.0 van Acenet met onbeperkt dataverkeer. Dat betekent dat deze blog voortaan weer geen dag overslaat: Nulla Dies Sine Linea.