Dagelijks archief: woensdag 8 februari 2017

volg de meester [ 121 ]

olieverfschetsen naar de heilige Sebastiaan Peter Paul Rubens (ca. 1614)

Peter Paul Rubens noem ik wel eens “de keurslager onder de schilders”. Voor mij is hij onbetwist de meester van de vleestinten. Dat het naakt van Rubens zo van vlees en bloed is, heeft alles te maken met zijn harsolieverftechniek. In Schilderkunst – materiaal en techniek schrijft Max Doerner (1870-1939) hoe Rubens te werk ging.

Rubens
Heilige Sebastiaan van Rubens ca. 1614

Ik volg de meester(s) nooit letterlijk maar altijd op mijn eigen manier. Dat is voor mij mimesis, de nabootsing op je eigen persoonlijke wijze. Je kunt iemand volgen, maar nooit letterlijk, want je bent nu eenmaal wie je bent met je eigen handschrift. Ik probeer Rubens te volgen in zijn vloeiende transparante manier van schilderen. Met rauwe omber en gebrande Sienna kun je prachtige parelmoerachtige tonen bereiken, die je ook in de huid kunt waarnemen. Dergelijke delicate tonen krijg je alleen door heel dun te schilderen met veel medium. Rubens liet de imprimatura bewust borstelig. Een streperige imprimatura geeft een levendig effect aan de schildering die nooit overal dekkend is.

Rubens
olieverfschets van de benen van Sebastiaan

Voor de hogingen gebruik ik zinkwit, een pigment dat 400 jaar geleden nog niet bestond. Rubens hoogde met loodwit. Hij mengde loodwit vaak met zwart. Dit bracht hij heel dun op voor delicate sluierende tonen. Zinkwit is daar ook erg geschikt voor. Het geeft een blauwige waas die met rauwe sienna warmer gemaakt kan worden.

volg de meester [ 1-121 ] | van oude meesters en dingen die niet voorbijgaan