De Nederlandse 19e eeuwse Italianisant Cornelis Kruseman (1797-1857) was opgeleid en gevormd in de traditie van het classicisme. Het ideaal van het classicisme is: edele eenvoud en stille grootsheid. Daar past geen picturaal vuurwerk bij. De penseelstreek wordt met een brede en zachte kwast glad gedast zodat de sporen van menselijke activiteit zijn uitgewist. Op deze manier schilder je gepolijste portretten waarbij de huid soms meer aan porselein dan aan vlees doet denken. Het is niet bepaald mijn stijl, maar door een glad geschilderd portret te kopiëren, leer ik wel nauwkeuriger te kijken naar plasticiteit. Olieverf is een fantastisch materiaal om subtiele overgangen in vloeiende partijen van koele en warme tonen te imiteren.
portret van Johannes van den Bosch
Cornelis Kruseman werd in 1797 in Amsterdam geboren. Hij bleef in die stad wonen tot hij in 1821 op reis ging naar Zwitserland en Italië, om tenslotte in Parijs terecht te komen. In 1825, na zijn terugkeer in Nederland, vestigde hij zich in ‘s Gravenhage. In 1841 vertrok hij opnieuw naar Italië, waar hij 6 jaar zou blijven. Hij wordt daarom ook wel de “Italiaanse Kruseman” genoemd. Van 1847 tot 1854 woonde hij in ‘s Gravenhage, en daarna tot zijn dood in Lisse.
volg de meester [ 1-23] | van oude meesters en dingen die niet voorbijgaan
