Edgar Reitz is een romanschrijver met een camera. In een interview, dat als bonus op de DVD van Die Andere Heimat is opgenomen, zegt hij dat Heimat een overkoepeling is van verhalen. “Hoe meer verhalen, hoe meer Heimat.” In klassieke zin noemt hij Heimat een mythe. Het gaat over de levens van mensen en hun verbondenheid met elkaar, hun land en hun tijd. Over “kleine geschiedenissen” waar de grote geschiedenis in doorwerkt. De “kleine verhalen” van onze levens zijn door de geschiedenis, het Grote Verhaal, allemaal met elkaar verbonden.
hoe meer Heimat
Edgar Reitz
Dat is de kracht van Heimat, juist in onze tijd, waarin we door te sterke individualisering dreigen te atomiseren. Heimat laat zien dat we geen los zand zijn, maar ingebed zijn in onze wereld en onze tijd. De bewoners van het fictieve dorp Schabach laten ons iets zien van verbondenheid, voordat we ons via social media met elkaar verbonden. Een tijd waarin de Großfamilie nog bestond en waarin de gemeenschap belangrijker was dan het individu.
Maar boven alles is Heimat een liefdesverklaring. Het is een heel persoonlijke liefdesverklaring van Edgar Reitz aan de mensen van de Hunsrück, een streek in het Rijnland, waar hij zelf geboren is. Een van de jonge acteurs die in Die andere Heimat meespeelt, vertelde dat Heimat in München en Berlijn als kunst wordt gezien. Maar op de Hunsrück wordt Heimat vereerd. Reitz’ liefdesverklaring wordt dus van harte beantwoord. Dat lijkt mij het hoogste en mooiste wat je als kunstenaar kunt bereiken.
