Vasily Polenov

De Russische schilder Vasily Polenov (1844-1927)

Vasily PolenovIn 2005 zag ik in het Russisch Museum in Sint Petersburg het meesterwerk van Vasily Polenov: Christus en de overspelige vrouw uit 1887. Het is jammer dat de website van het Russisch Museum niet meer van deze tijd is. Het overzicht is summier en de schilderijen zijn zo groot als postzegels. De website van het Hermitage laat zien hoe het wel moet. Op het Google Art Project staan maar drie schilderijen van deze grote Russische schilder, maar gelukkig vond ik elders op het internet een paar high res afbeeldingen. In de 19e eeuw is Polenov de eerste Russische schilder bij wie we de frisse kleuren van het plein air zien, zoals in zijn gezicht op het Meer van Tiberias uit 1886.

Vasily Polenov
Vasily Polenov Meer van Tiberias, 1886
Polenov‘s sketches of the Middle East and Greece (1881–1882) paved the way for his masterpiece, “Christ and the Sinner” (1886–87), an interesting attempt to update the academic style of painting. In his works of the 1880s, Polenov tended to combine New Testament subjects with his penchant for landscape.
 
Bron: en.wikipedia.org
Vasily Polenov
Meer van Tiberias (detail)
Vasily Polenov
Meer van Tiberias (detail)
Vasily Polenov
Meer van Tiberias (detail)

Vasily Polenov [ W&V ]

from Russia with style

gisteren gezien op BBC1: episode 4 van War and Peace (2016)

War and PeaceDrie weken geleden schreef ik hier al iets over de jongste tv-bewerking van Oorlog en Vrede door de BBC. Gisteren werd het vierde deel van deze zesdelige miniserie uitgezonden. Het is een typisch Engelse interpretatie. Tolstoj verpakt in een kostuumdrama. Louis Menand schreef vorige week in The New Yorker: Does the new series get the novel? Not really. It’s a costume drama, “Downton Abbey” goes to Moscow.

Dat is helemaal niet erg, want de Engelsen zijn nu eenmaal erg goed in kostuumdrama. Dat Pierre, Natasja, Andrei en al die andere Tolstoj-personages Engels spreken stoort mij overigens niet. Sinds de megaproductie van King Vidor uit 1956 ben ik eraan gewend dat er in War and Peace Engels gesproken wordt. Als Rus zou ik mij daar waarschijnlijk aan ergeren, maar we moeten niet vergeten dat Tolstoj zijn adellijke personages vaak meer in het Frans conserveren dan in het Russisch. De taal van de vijand nog wel!

War and Peace
Five fashion looks from War and Peace (2016)

Dat het in Rusland rond 1800 gewoon was om Frans te spreken, had alles te maken met de achttiende eeuw, waarin er in heel Europa een aristocratie was gevormd, volledig geënt op de Franse cultuur. Uit deze wereld kwam de adellijke Tolstoj (1828-1910) zelf ook voort. In de negentiende eeuw begon dit steeds meer te wringen met het nationalisme waarin men naar de Russische identiteit begon te zoeken. Waar kennen we dat van?

War and Peace [ imdb.com ]

Cotopaxi (1855)

Frederic Edwin Church (1826-1900) in de Andes

In het Google Art Project is een reeks studiebladen opgenomen van de Amerikaanse landschapsschilder Frederic Edwin Church. Hij schilderde niet alleen de grootsheid van de natuur in Noord-Amerika maar ook die van Zuid-Amerika. Wereldberoemd is zijn Heart of the Andes uit 1858. In 1853 werkte hij al in de Andes en in Ecuador maakte Church onderstaande olieverfschets van de vulkaan Cotopaxi gezien vanaf de Ambato.

Frederic Edwin Church
Cotopaxi seen from Ambato 1853
[Cooper Hewitt, Smithsonian Design Museum]

Net als Alexander von Humboldt (1769-1859) een halve eeuw eerder, bedwong Church het reusachtige bergmassief. Von Humboldt, die toen nog leefde, inspireerde hem tot het vastleggen van de fysiognomie van de Andes. Toch is zijn werk niet uitsluitend wetenschappelijk, maar doordrongen van romantiek. Romantische wetenschap, zou je het kunnen noemen. Hij schilderde niet in de eerste plaats geologische bijzonderheden, al zijn deze wel te zien in zijn werk, maar het sublieme van de natuur. Church wilde overweldigen, zoals de natuur hem overweldigd had.

Frederic Edwin Church
Church werkte met een ruwe varkensharenpenseel om de rotsachtige structuur weer te geven
Church took two trips to South America, and stayed predominantly in Quito, Ecuador, the first in 1853 and the second in 1857. One trip was financed by businessman Cyrus West Field, who wished to use Church’s paintings to lure investors to his South American ventures. Church was inspired by the Prussian polymath geographer Alexander von Humboldt’s Cosmos (about “the Earth, matter, and space”) and his exploration of the continent in the early 1800s; Humboldt had challenged artists to portray the “physiognomy” of the Andes. After Humboldt’s Personal Narrative of Travels to the Equinoctial Regions of America was published in 1852, Church jumped at the chance to travel and study in his icon’s footsteps (literally, as he stayed in Humboldt’s old house) in Quito, Ecuador. When Church returned in 1857 he added to his landscape paintings of the area. After both trips, Church had produced four landscapes of Ecuador:The Andes of Ecuador (1855), Cayambe (1858), The Heart of the Andes (1859), and Cotopaxi (1862). It was the Heart of the Andes that won Church fame when it debuted in 1859.
 
Bron: en.wikipedia.org
Frederic Edwin Church
Terug van zijn eerste reis naar Zuid-Amerika werkte Church zijn olieverfschetsen uit tot volwaardige landschapsschilderijen, zoals dit schilderij van de Cotopaxi uit 1855
Frederic Edwin Church
Tijdens zijn tweede reis naar Ecuador (1857) maakte Church deze olieverfschets van de Chimborazo (6384 m), de vulkaan die Alexander von Humboldt in 1802 tot op 5878 meter hoogte beklom.