Tussen mijn twaalfde en achttiende was ik gek van strips. Nog steeds koester ik een verzameling van honderden stripalbums en meer dan duizend PEP’s, EPPO’s, Kuifjes en Robbedoezen. Maar verzamelen doe ik al bijna 25 jaar niet meer. Toch koop ik nog altijd de nieuwe Blake en Mortimer, beroemd van de klassieker Het Gele Teken uit 1953. Sinds 1996 verschijnen er namelijk met enige regelmaat weer nieuwe albums.
Lang leek het erop dat de personages Blake en Mortimer net zoals Kuifje nooit meer in een nieuw verhaal zouden verschijnen. Inmiddels is het 34 jaar geleden dat Edgar P. Jacobs, de geestelijk vader van Blake en Mortimer, zijn laatste ( onvoltooide ) verhaal De 3 formules van professor Sato tekende. Na zijn dood in 1987 werd het tekenpotlood overgedragen aan Bob de Moor die dit verhaal voltooide.
Daarna bleef het weer jaren stil. Maar in 1996 verscheen plotseling De Zaak Francis Blake, getekend door Ted Benoit en geschreven door Jean Van Hamme. Benoit’s tekenstijl lijkt als twee druppels water op die van Jacob’s in de periode dat hij aan Het Gele Teken werkte. Vijf jaar later verscheen er van het duo Benoit-Van Hamme Bericht uit het Verleden en op dit moment wordt gewerkt aan een derde titel.
Naast het duo Benoit-VanHamme hebben zich nog een tekenaar en schrijver verenigd: André Juillard en Yves Sente. Juillard tekent in de vroege Jakobs stijl, minder krachtige lijnvoering maar gedetailleerder. Dit duo heeft inmiddels al drie titels op zijn naam staan: Het Voronov Complot en De Sarcofagen van het 6eContinent (deel 1 en 2). Gisteren stond ik in de rij bij de kassa van de AH toen mijn blik viel op de omslag van deel 2 van De Sarcofagen van het 6e Continent.
En plotseling was ik weer die twaalfjarige jongen en dacht onmiddellijk: kopen!
