Hergé in het Grand Palais Parijs, 28 september 2016 tot 15 januari 2017
Het is veertig jaar geleden dat het laatste album van Kuifje verscheen. Gisteren besloot ik Kuifje en de Picaro’s weer eens te herlezen. Het eerste dat mij opvalt, is dat we Kuifje voor het eerst niet in zijn onafscheidelijke plusfour zien, maar in een lange broek. In het voorlaatste album Vlucht 714 (1968) droeg hij zijn pofbroek uit de jaren dertig nog altijd, maar in de jaren zeventig bleek deze uiteindelijk versleten.
Dat Kuifje met zijn tijd is meegegaan, zien we op meer plaatsen in Kuifje en de Picaro’s. Hij komt op een brommer het verhaal binnengereden, draagt een valhelm met peace-sticker en doet aan yoga. Voor de rest blijft het een ouderwets avontuur van Kuifje met guerilla, indianen en in de marge wat archeologie. Meest originele scheldwoord van kapitein Haddock: “stelletje prehistorische Zapoteken!” Ik vraag me af of de half miljoen Zapoteken die er nu nog in Mexico leven, dit ook kunnen waarderen.
