het mooiste meisje van de klas
De natuur is onbarmhartig. En die natuur dragen we allemaal in ons. Het begint op het schoolplein en het houdt daarna nooit meer op. Vijfennegentig procent van de jongens wil vijf procent van de meisjes en omgekeerd. Om het concreter te maken: negentien jongens willen dat ene meisje: het mooiste meisje van de klas. Haar uiterlijk is haar populariteit. Omgekeerd kiest kiest zij weer voor die ene jongen: de stoerste jongen van de klas. De vrouwelijke happy few vindt de mannelijke happy few en de rest kijkt ernaar.
De nieuwe serie van Jan Jongbloed is geconstrueerd om een even eenvoudige als doeltreffende format: een of twee jongens (nu dertigers of veertigers) gaan op zoek naar dat ene meisje ‘waar de hele klas verliefd op was.’ Wat is er van haar geworden? En is ze nog steeds populair? Of om het maatschappelijker uit te drukken: heeft ze een succesvoller leven gekregen door haar uiterlijk? Het antwoord zal meestal (weinig verrassend) positief zijn en bevestigt de sociale wet dat een mooi uiterlijk garant staat voor populariteit op school en succes in de maatschappij.
In de onvolprezen Engelse documentairereeks seven-up! is dit determinisme ook duidelijk bevestigd. Als er ooit een tijd komt waarin er op bestelling mooie baby’s verkrijgbaar zijn, zullen ethische bezwaren snel sneuvelen. Want welke ouders wensen hun kinderen geen succes, geen prettig leven? Zolang de natuur onbarmhartig (in onszelf aanwezig) is, zal de mooiste aantrekken en de lelijkste afstoten.
