Jane Austen is natuurlijk geen Barbara Cartland. Maar ook bij haar is om het gebalts en gekir niet heen te komen. Gelukkig brengt haar ironie verlichting. Engels kostuumdrama en Jane Austen-verfilmingen in het bijzonder, schijnen vooral vrouwen te bekoren. Maar bij ons is het omgekeerd; dit soort films kan ik niet kijken in het bijzijn van mijn vriendin.

Wanneer je houdt van de typisch Engelse combinatie van tenenkrommende stijfheid en ironie, biedt Pride and Prejudice kostelijk vermaak. Tegelijkertijd is er de sublieme cinematografie. De zorgvuldig gekozen en belichte shots zijn schilderijen op zich. Voor degenen die niet van mooifilmerij houden, blijft een vermakelijke zedenschets over.

Pride and Prejudice verhaalt over vijf ongetrouwde zussen uit de Engelse middenstand rond de eeuwwisseling van de 18e en 19e eeuw. De hoofdpersoon is Elizabeth Bennet, de op één na oudste zuster en ook de intelligentste. Haar moeder probeert al haar vijf dochters te laten trouwen met welgestelde mannen, aangezien de eigendommen van haar vader alleen geërfd kunnen worden door een mannelijk erfgenaam. Intussen nemen de zeer gefortuneerde Mr. Bingley en zijn vriend Mr. Darcy hun intrek in Netherfield Hall, een groot landhuis niet ver van het dorp waar de Bennets wonen. Na veel intriges rondom de romance tussen Elizabeth’s oudere zuster Jane met Mr. Bingley en de arrogantie die Mr. Darcy en Elizabeth uit elkaar hield, gekoppeld aan de zuster van Mr. Bingley die graag ziet dat haar broer met iemand van hogere stand trouwde, traden beide koppels aan het eind van het verhaal in het huwelijk.
( Bron: nl.wikipedia.org )

Pride and Prejudice (digg.be)