Palazzo Pitti, Florence, 20 juni – 26 oktober 2008
Het NIKI (Nederlandse kunsthistorisch instituut) in Florence bestaat 50 jaar en viert dat deze zomer met het Olandiamo? Festival. Hoogtepunt van dit festival is een tentoonstelling in het Palazzo Pitti. Italiaanse schilders uit de Renaissance worden hier vergeleken met schilders uit het vijftiende eeuwse Brugge.
Algemeen wordt de Renaissance beschouwd als een ‘uitvinding’ van de vijftiende eeuwse Italiaanse stadstaten. Maar het enorme belang van Vlaamse steden als Gent en vooral Brugge voor de ontwikkeling van de schilderkunst wordt dan volledig over het hoofd gezien. Deze tentoonstelling laat zien dat grote jongens als Ghirlandaio en Raffael behoorlijk schatplichtig zijn geweest aan bijvoorbeeld Jan van Eyck en Hans Memling. De eerste staat overigens aan het begin van de olieverftechniek, waaraan de Vlaamse Primitieven hun verbluffende gedetailleerdheid hebben te danken. Juist dat aspect heeft op de vijftiende eeuwse Italianen enorme indruk gemaakt. Maar er is meer dat de Vlaamse schilders onderscheiden van hun Italiaanse vakbroeders. Raffael liet zich in een van zijn portretten inspireren door Hans Memling en plaatste achter de geportretteerde een minitieus geschilderd landschap.
olieverf op doek [Collectie Uffizi Florence]
Net als zijn collega’s Tani en Baroncelli gaf Portinari opdrachten om zich te laten portretteren. Eén schilder stak er in Brugge met kop en schouders boven uit: Hans Memling. Hij vernieuwde het portret door er onder meer een landschap achter te zetten en het heel realistisch en minutieus weergeven van de sitter.
Bron: Cees Straus in Trouw
firenze2008.it | Palazzo Pitti | Palazzo Pitti virtuele tour
