Ik zat in ‘de zesde klas van de lagere school’ (zoals groep acht van de basisschool toen nog heette) toen in het voorjaar van 1975 Steve Harley met lange jas en bolhoed in Toppop verscheen. Omdat ik toen al een verzamelaar was, had ik het jaar daarvoor met mijn verjaardag een cassetterecorder gekregen. Het ding klonk blikkerig en had een ingebouwde microfoon zodat je deze voor de radio moest plaatsen en je adem in moest houden bij iedere opname.

Gelukkig kreeg ik in 1975 van sinterklaas, omdat ik als brugklasser zo’n fraai kerstrapport had afgeleverd, een Philips cassetterecorder met een metertje erin en een kabel zodat ik veel betere opnamen kon maken. Make me smile (Come up and see me) was een van de eerste nummers die ik met dat apparaat heb ingeblikt. Om heel precies te zijn: dat was op tweede kerstdag 1975 tijdens de uitzending van de top 100. Steve Harley stond daarin op een 63e plaats.

Make me smile

You’ve done it all, you’ve broken every code
And pulled the rebel to the floor
You spoilt the game, no matter what you say
For only metal – what a bore!
Blue eyes, blue eyes, how come you tell so many lies?

Come up and see me, make me smile
Or do what you want, run on wild

There’s nothing left, all gone and run away
Maybe you’ll tarry for a while
It’s just a test, a game for us to play
Win or lose, it’s hard to smile
Resist, resist, it’s from yourself you have to hide

Come up and see me, make me smile
Or do what you want, run on wild

There ain’t no more, you’ve taken everything
From my believe in Mother Earth
How can you ignore my faith in everything
When I know what Faith is and what it’s worth
Away, away, and don’t say maybe you’ll try

Come up and see me, make me smile
Or do what you want, run on wild

Steve Harley [nl.wikipedia.org ]