Op 7, 8 en 9 oktober 1986 liepen we het Incapad (de zgn. ‘Mollepata’ route) naar Machu Picchu. Zonder begeleiding van een reisgids of dragers. Hoewel er geen poema’s in dit gebied meer voorkomen, was de tocht niet zonder gevaren. Precies twee jaar na ons werd een jong stel uit Amsterdam aan het Incapad vermoord.
Bron: en.wikipedia.org
De meeste toeristen lopen het pad in groepjes onder begeleiding van een reisgids. De totale lengte is niet meer dan 34 kilometer, maar vanwege de vele steile klimpartijen en de ijle lucht kun je er het beste drie dagen voor uittrekken. Veel reisgezelschappen doen het zelfs in vier dagen.
Het Inkapad is tegenwoordig ten prooi gevallen aan het massatoerisme en de Peruaanse regering heeft een quotum ingesteld van niet meer dan vijfhonderd wandelaars per dag. Maar vijfentwintig jaar geleden liepen we uren door de wildernis zonder een sterveling tegen te komen. Dat had ook te maken met de guerilla’s van het Lichtend Pad die er halverwege de jaren tachtig in geslaagd waren om het toerisme in Peru terug te dringen. Drie maanden voordat wij de route liepen was er nog een bomaanslag geweest op het boemeltje naar Machu Picchu waarbij zeven Amerikaanse toeristen om het leven waren gekomen.
