Globalisering verbindt, globalisering vervlakt. In de jaren zestig werden de gevolgen van globalisering en modernisering in de grootstedelijke omgeving overal ter wereld zichtbaar. De Central Business Districts van de grote steden in de wereld gingen sprekend op elkaar lijken. Jacques Tati liet voor zijn peperdure productie Play Time in 1964 even buiten Parijs een futuristische stad bouwen met schaalmodellen. Het werd al snel Tativille genoemd. Tativille is een realistische overdrijving van een moderne maar kille wereld waarin mensen net als gebouwen inwisselbaar zijn geworden.
in Tokyo is McDonald’s
Andy Warhol
Op de blog balduin.wordpress.com vond ik bovenstaande fotoreeks waarin telkens een schaalmodel uit Tativille gecombineerd is met een willekeurige locatie in de wereld. Het doet me denken aan Warhol’s pop art poetry: “The most beautiful thing in Tokyo is McDonald’s. The most beautiful thing in Stockholm is McDonald’s. The most beautiful thing in Florence is McDonald’s.”