Een van de verhaallijnen uit Dinner at Eight gaat over Larry Renault, een filmster van de stille film die de overgang naar de talkies niet goed heeft overleefd. Hij wordt gespeeld door John Barrymore (de opa van Drew), die met deze rol eigenlijk zichzelf speelt. In de tijd van de stille film waarin het vooral om face value draaide, werd hij The Great Profile genoemd. Larry Renault, de aan lager wal en de alcohol geraakte acteur die hij in deze film speelt, heeft dezelfde bijnaam.
Vorige maand zag ik The Artist (2011) die ook het verhaal vertelt van een filmster die na de komst van de geluidsfilm wordt afgedankt. De personage van George Valentin is gebaseerd op Douglas Fairbanks, Clark Gable en Erol Flynn en wordt gespeeld door Jean Dujardin. De yesterday star raakt in een persoonlijke crisis, die tegelijkertijd een uitdrukking is van de algehele crisissfeer rond 1930. Terwijl George Valentin in The Artist een doorstart kan maken als tapdanser, loopt het met Larry Renault in Dinner at Eight anders af. Zoals met veel andere filmsterren in het begin van de jaren dertig.
Dinner at Eight is net als The Artist een tragikomedie. In de lijst met de honderd beste komedies van de twintigste eeuw, samengesteld door de American Film Institute, staat Dinner at Eight op een 85e plaats. In 1933 was deze komedie de opvolger van Grand Hotel (1932) waarin de gebroeders Barrymore en Wallace Beery hadden geschitterd. In Dinner at Eight traden ze weer op in een sterrencast. Maar liefst acht sterren uit het begin van de jaren dertig spelen er mee: Naast de drie eerdergenoemde zien we ook Marie Dressler (als Carlotta Vance, een ouder wordende actrice wier hoogtijdagen al lang voorbij zijn) Jean Harlow (als Kitty Packard , een eenzame, maar verwaande aanstelster), Lee Tracy (als Max Kane, de filmagent van Larry Renault) Edmund Lowe (als dokter Wayne Talbot, die vreemd gaat met Kitty Packard ) en Billie Burke ( als Millicent Jordan, de oppervlakkige vrouw van zakenman Oliver Jordan, gespeeld door Lionel Barrymore). Wallace Beery speelt Dan Packard, een succesvolle maar corrupte zakenman.
Hoewel Platinum Blonde Jean Harlow op de filmaffiches als dé ster van Dinner at Eight gepromoot wordt, is Marie Dressler (1868-1934) voor mij de eigenlijke ster. In de rol van Carlotta Vance speelt ze net als John Barrymore in zekere zin ook zichzelf. De scenaristen hebben haar de snedigste zinnen in de mond gelegd. Ze krijgt ook het laatste woord. Wanneer de genodigden zich aan het eind van de film van de salon naar de eetkamer begeven, is ze in gesprek met de ordinaire Kitty Packard gespeeld door Jean Harlow. De voorloopster van Marilyn Monroe speelt het domme blondje en begint over een boek.
Carlotta: Reading a book?
Kitty: Yes. It’s all about civilization or something. A nutty kind of a book. Do you know that the guy says that machinery is going to take the place of every profession?
Carlotta: Oh, my dear, that’s something you need never worry about.
In het scenario zijn veel zure grappen verwerkt. Zo noemt een echtgenote zich een “Garbo widow” wanneer ze klaagt over haar man Ed die bijna elke avond naar de film gaat. Het is een typisch fenomeen uit de eerste helft van de jaren dertig: mannen die de misère van de crisis ontvluchten en zich in de bioscoop laten troosten door de trieste schoonheid van Greta Garbo.
The Platinum Blonde : Jean Harlow
In 1930 kwam Harlows grote doorbraak in een film van Howard Hughes: Hell’s Angels. Hughes bood Jean een contract aan en sindsdien heeft Jean alleen nog maar in legendarische films gespeeld. In 1931 speelde Harlow in de film Platinum Blonde, waardoor ze het tweede sekssymbool werd. Haar volgende beroemde film was Red Dust (1932), een van de zes films waar ook Clark Gable met haar in heeft gespeeld. Op 2 juli 1932 trouwde zij met Paul Bern. Tijdens één van de opnamedagen op 5 september 1932 vernam zij dat Bern zelfmoord had gepleegd. De crew was bang dat Harlow vervangen moest worden, omdat haar hart gebroken was. Toch ging ze door en de film werd ook nog eens een enorm succes. Harlow werd een superster. In 1933 speelde Harlow in nog twee legendarische films: Eerst Dinner at Eight, waar ze haar talenten als komiek bewees, en niet veel later Bombshell, een verhaal gebaseerd op haar eigen leven. (Bron: nl.wikipedia.org)
Dinner at Eight [ nl.wikipedia.org ] | Dinner at Eight [ movie2movie.nl ]
