Maandelijks archief: oktober 2013

volg de meester [ 43 ]

olieverfschets naar Johann Wilhelm Schirmer (1807-1863)
Schirmer
naar een landschap omstreeks 1835/1840
olieverf op geprepareerd papier
Die Landschaftsbilder Schirmers zeigen uns scheinbar eine heile Welt. Dichte, uralte Wälder mit knorrigen Baumriesen, mächtige Berge, mäandrierende Flüsse und geheimnisvolle Ruinen erinnern an eine Vergangenheit, in der der Mensch noch im Einklang mit der Natur lebte. Der romantischen Landschaftsmalerei fehlt die Entsprechung in der Realität. Schirmer schuf seine Werke in einer Zeit großflächiger Landschaftszerstörung. Schiffahrts- und Eisenbahnlinien durchzogen das Land, Manufakturen und Fabriken schossen aus dem Boden, Städte breiteten sich in das Umland aus. Aber auch in den rückwärtsgewandten Bildern scheinbar unberührter Natur finden sich Zahlreiche Spuren des Menschen.
 
Bron: eifel-und-kunst.de
Schirmer
naar een landschap omstreeks 1835/1840 (detail) olieverf op geprepareerd papier

volg de meester [ 1-43 ] | van oude meesters en dingen die niet voorbijgaan

dwaze hoogmoed

zaterdag gezien op Nederland 2: The Great Contemporary Art Bubble
The film the Art World doesn’t want you to see (Ben Lewis, 2009)

Ben LewisDe vastgoedzeepbel wordt algemeen gezien als dé manifestatie van mondiale hebzucht die de wereld vijf jaar geleden in een economische crisis stortte. De hebzucht manifesteert zich overal. Vóór de vastgoedzeepbel hadden de financiële markten een dot-com bubble geblazen. Toen deze in maart 2000 uit elkaar spatte, werd er lucht in de huizenmarkt gepompt. Maar ook de kunstwereld blies een zeepbel die wel uit elkaar moest spatten.

De Britse kunstcriticus Ben Lewis maakte een documentaire over de hedendaagse kunst zeepbel die net als Inside Job (2010) de vrije markt ontmaskert als een orgie van hebzucht. The Great Contemporary Art Bubble laat zien wat er in de wereld van hedendaagse kunst gebeurde op de dag dat Lehmann Brothers omviel. Op een veiling met werken van Damien Hirst bij Sothebey’s in Londen werd zijn gouden kalf verkocht voor ruim tien miljoen pond. De veiling werd voor Hirst nog een groot succes. Maar met het omvallen van de banken en het instorten van de huizenmarkt in 2008 stortte in 2009 ook de markt voor hedendaagse kunst in. Ben Lewis denkt dat het niet meer zo snel goed komt…

De hedendaagse kunst zeepbel zal zeker herinnerd worden als het trieste hoogtepunt van een tijdperk van dwaze hoogmoed.

Ben Lewis

In 2008 just over $270m-worth of art by Damien Hirst was sold at auction, a world record for a living artist. By 2009 Mr Hirst’s annual auction sales had shrunk by 93%—to $19m—and the 2010 total is likely to be even lower. The collapse in the Hirst market can partly be ascribed to the recession. But more important are the lingering effects of a two-day auction of new work by Mr Hirst that Sotheby’s launched in London on September 15th 2008.
 
Bron: economist.com
The Great Art Bubble (53 minuten)
In september 2008 bracht een collectie hedendaagse kunst gemaakt door Damien Hirst meer dan 140 miljoen euro op. De veiling vormde het hoogtepunt én het dramatische einde van een tijdperk waarin de prijzen voor contemporaine kunst tot ongekende hoogtes stegen. Hoe ontstond deze luchtbel? Filmmaker en kunstrecensent Ben Lewis deed onderzoek naar de internationale kunstmarkt en kwam tot intrigerende conclusies.
 
Er was één persoon die in september 2008 geen toestemming kreeg om de grote veiling van Damien Hirst kunst bij Sotheby’s in Londen te bezoeken: kunstcriticus en filmmaker Ben Lewis. De veiling was een succes met een recordopbrengst van meer dan 140 miljoen euro, dus waarom mocht hij er niet bij zijn? Misschien wist Lewis te veel. Het grootste deel van 2008 was hij bezig geweest met een onderzoek naar de booming markt van contemporaine kunst, en het bleek dat de kunstwereld niet blij was met zijn ontdekkingen.
 
Ben Lewis reisde in 2008 van de Art Basel Fair in Zwitserland naar de veilinglokalen van New York, van de ateliers van succesvolle kunstenaars in Berlijn naar de kantoren van puissant rijke hedge-funders en kunstverzamelaars. Waar hij ook ging, de kunstwereld vertelde hem dat de boom van de contemporaine kunstmarkt niet stoppen was, voortgestuwd door de kunsthonger van een groeiende groep nieuwe rijken uit de hele wereld. Maar Lewis vond andere oorzaken – een wereld van geheimzinnige kunstdeals, speculatie, belastingvoordelen, en manipulatie van de markt – waarbij vrijwel de hele kunstmarkt betrokken leek te zijn: kunsthandelaren, verzamelaars, galerieën, veilinghuizen en zelfs musea. Maar uiteindelijk kwam toch het moment dat Lewis al lang voorspeld had: een maand na de Hirst veiling bij Sotheby’s crashte de markt voor contemporaine kunst. En aan die crash lijkt voorlopig geen einde te komen…
 
Bron: cultuurgids.avro.nl

the great contemporary art bubble [ benlewis.tv ]

twee paleizen [ 1 ]

woensdag 16 oktober in Schloss Wilhelmshöhe in Kassel
woensdag 23 oktober in het Koninklijk Paleis in Amsterdam

Afgelopen woensdag bezocht ik het Paleis op de Dam. Een week eerder was ik in Schloss Wilhelmshöhe in Kassel. Achteraf ontdekte ik dat er een verband bestaat tussen deze twee stadspaleizen. Beiden waren namelijk de residentie van twee jongere broers van Napoleon. Jérôme Bonaparte (1784-1860) resideerde in Schloss Wilhelmshöhe als de koning van het Koninkrijk Westfalen (1807-1813). Zijn broer Lodewijk Napoleon (1778-1846) was koning van het Koninkrijk Holland (1806-1810). Het stadhuis van Amsterdam werd ingericht als zijn residentie en heet sindsdien Koninklijk Paleis. Beide gebouwen hebben de grandeur die een Bonaparte zich toe-eigent.

Stadhuis 1673
Gerrit Berckheijde 1673
het stadhuis van Amsterdam
Koning Lodewijk Napoleon Bonaparte had echter wel redelijk moeite met de taal. Zo beweerde hij ‘konijn van Olland‘ te zijn in plaats van koning van Holland. Er veranderde veel onder de nieuwe koning zo zouden religieuze minderheden zoals Joden en katholieken meer rechten hebben gekregen. Er was echter ook kritiek op Lodewijk Napoleon Bonaparte omdat hij veel geld uitgaf aan luxe paleizen in Nederland terwijl de bevolking zeer arm was.
 
Bron: krijgsmacht.nl

Het Amsterdamse stadhuis van architect Jacob van Campen werd gebouwd na de godsdienstvrede van Münster. Pas zeventien jaar later, in 1665, was het voltooid. Schloss Wilhelmshöhe, gebouwd door de hugenoot Simon Louis du Ryhet, is van recenter datum.

Schloss Wilhelmshöhe
Johann Erdmann Hummel ca. 1800
Schloss Wilhelmshöhe in Kassel
König Jérôme Bonaparte wurde von den Bürgern Kassels als „König Lustig“ oder auch „König Lustik“ bezeichnet, da sich seine deutschen Sprachkenntnisse in den Sätzen „Morgen wieder lustig!“ und „lustik, lustik demain encore lustik“ erschöpft haben sollen; dieser Name soll darüber hinaus auch seinen Regierungsstil charakterisiert haben.
 
Bron: de.wikipedia.org

Toen Jérôme Bonaparte in Schloss Wilhelmshöhe kwam wonen, was het nog geen 25 jaar oud. Net als zijn oudere broer Lodewijk liet hij zijn paleis opnieuw inrichten. Daar is weinig meer van te zien want in de oorlog werd het zwaar gehavend. Het Koninklijk Paleis in Amsterdam werd door Lodewijk Napoleon in neoclassicistische stijl ingericht. Daardoor ademen de vertrekken niet meer de oorspronkelijke sfeer van de zeventiende eeuw. De collectie empire meubelen die de eerste koning van Holland bij zijn vertrek in 1810 achterliet, is een van de belangrijkste ter wereld.

Koninklijk Paleis Amsterdam | Schloss Wilhelmshöhe Kassel