De Franse Revolutie geldt nog altijd als hét geboortemoment van het moderne Frankrijk en de moderne burgerlijke rechtsstaat in Europa. Sinds 1958 kent Frankrijk alweer de Vijfde Republiek. De Eerste Republiek werd overigens pas op 21 september 1792 uitgeroepen en niet op 14 juli 1789. Frankrijk bleef tussen 14 juli 1789 en 21 september 1792 nog een constitutionele monarchie. Maar 14 juli 1789 was er wel een einde gekomen aan het absolutisme en het ancien régime en daarom is Quatorze Juillet sinds 1880 de nationale feestdag van Frankrijk. In 1989 werd de 200e verjaardag van de Franse Revolutie groots gevierd. Er werd een kostbare film (van 300 miljoen francs) gemaakt die een historisch betrouwbaar beeld moest geven met een internationale sterrencast.
Om geen droge geschiedenisles te krijgen werd een narratief rond een aantal kopstukken opgezet. De jonge revolutionairen Camille Desmoulins (1760-1794) en Louis-Antoine Saint-Just (1767-1794), beiden twintigers tijdens de bestorming van de Bastille, spelen een belangrijke rol. Maar de hoofdrollen zijn voor Klaus Maria Brandauer als Georges Danton (1759-1794) en Andrzej Seweryn als Maximilien de Robespierre (1758-1794).
In een film vol historische momenten horen natuurlijk de iconische beelden die we al kenden van schilderijen en prenten, zoals de Eed op de kaatsbaan (20 juni 1789), De Bestorming van de Bastille (14 juli 1789), De Bestorming van de Tuilerieën (10 augustus 1792), de Onthoofding van Lodewijk XVI (21 januari 1793) en de Onthoofding van Maria-Antoinette (18 oktober 1793). Dat het een dure productie is geweest, is duidelijk te zien aan de grootse reconstructies. In 1989 speelde de computer nog een marginale rol in de reconstructie van historische decors en toch zien we de Bastille weer staan en is Versailles weer gestoffeerd met dezelfde weelderige figuren als tijdens het ancien régime.
