Dagelijks archief: donderdag 21 december 2006

westcoast jam met nagalm

vandaag geluisterd naar: Gandharva (1971) van Beaver en Krause

GhandarvaTerwijl buiten op de stoep de hippies lagen te blowen, speelden Paul Beaver en Bernard L. Krause op 10 en 11 februari 1971 in de Grace Cathedral in San Francisco de sterren van het plafond. Ze kregen o.m. versterking van bariton saxofonist Gerry Mulligan die op kant 2 zijn eigen compositie By Your Grace speelt.

Gandharva (Kant B) is een van mijn favouriete platen uit het begin van de jaren zeventig. Is het nu ambient , fusion, westcoast jam of moog? Het maakt mij weinig uit, Gandharva is een unieke plaat en ik denk dat Roger Waters en David Gilmour ‘m ook gehoord hebben. Toetsenist Rick Wright kocht in 1974 twee mini-moogs voor de solopartijen in Shine On Your Crazy Diamond en kwam daarmee in de buurt van de ambient sound van Beaver & Krause.

Beaver en Krause waren niet de eersten die de akoestiek van een ruimte bewust benutten voor de sound van hun improvisatie. In 1968 had fluitist Paul Horn al een plaat opgenomen in de Taj Mahal. Er zouden later nog meer Inside-platen van hem verschijnen, die zowel in binnenruimte zijn opgenomen zoals Inside the Great Pyramid als buiten: Inside Monument Valley en Inside Canyon De Chelly. Waar Beaver en Krause nog net op het randje liggen en een beetje flirten met het oosterse, gaat Paul Horn er helemaal in en ‘sluit zichzelf op’ in het hokje New Age. Maar de liefhebber weet dat er van opsluiting of beperking geen sprake is; het is juist bevrijdend als je ergens bewust in gaat zitten en de harmonie der sferen (nada brahma) ervaart. Horn’s Inside-platen worden daarom over de hele wereld gebruikt voor meditatie.

Beaver & Krause waren eine der ersten Bands, die sich selbst einen Moog kauften (1966!), für Bob Moog das Instrument auf dem Monterey-Pop-Festival 1967 allen möglichen Bands andrehten (u.a. den Stones, den Byrds, G.Harrison), aber zu faul waren, es den Leuten auch zu erklären. Krause selbst war Mitglied der bekannten Folkband “The Weavers”, nahm nebenher mit Tonband und Mikro Natur- und andere Umweltgeräusche auf (heute macht er das professionell und hat ein lesenswertes Buch darüber geschrieben “Into a Wild Sanctuary: A Life in Music and Natural Sound”).
 
Die LP “Ghandarva” beginnt mit atonalen, aber leisen Moogspielereien, bevor “Saga of the blue Beaver” so klingt, als ob mal eben Santana aufgekreuzt wären, eine typische Westcoastjam mit toller Gitarre, Orgel und Congas und gut eingebetteten Moogsounds, die daran erinnern, dass hier eigentlich elektronisches stattfinden sollte. “Nine moons over Alaska” ist Moog pur, kalt und frostig sind die Sounds, aber Alaska liegt im hohen Norden, wie ein arktischer Wintersturm klingt der Song. Dagegen ist “Walkin’” die fantastisch gesungene Eröffnung des nachfolgenden Gospels, verhallt und mit leisem Piano unterlegt, immerhin wurde die ganze LP live in der Grace-Cathedral aufgenommen, und diese hat 7 Sekunden Nachhall.
 
Bron: babyblaue-seiten.de

The whole of Side Two (CD tracks 15-19) was recorded live in Grace Cathedral the evenings of February 10 and 11, 1971. It’s an unbelievable cavern about 150 feet long and over 90 feet high with a 7-second decay time. It allows you to use the whole space as an instrument, which was our intent. We set up mikes in the hall in such a way as to have the musicians walk through the four-channel space as part of the performance.

Grace Cathedral lends itself to many things, but not to strong, punctuated rhythms … mostly because of the very long echo time. This fit perfectly with our concept of Gandharva in that it begins on Side One at a point of dynamically tense energy with the “Saga Of The Blue Beaver,’ and diminishes through the end of the second side with nothing in the ending of the last cut (‘Bright Shadows’) but the ambient sound of the Cathedral itself.

Bron: gerrymulligan.info

Side Two
Gandharva 1:10
By Your Grace 5:14
Good Places 3:38
Short Film For David 5:30
Bright Shadows