Dagelijks archief: maandag 4 mei 2009

creatief schelden

gezien: 8 mile (2002) met Eminem

8 mileVan mijn afkeer van hiphop heb ik nooit een geheim gemaakt. Het agressieve geroep om respect dat de meeste rap eigen is, kan mij absoluut niet mobiliseren. Dat Michaela mij kon verleiden om naar 8 mile (met rapper Eminem) te kijken, kwam door haar uitnodigende commentaar: “8 mile filmt de wereld van de rap indringend van binnenuit waardoor je je verbonden gaat voelen met het kansarme proletariaat van de straat.” Een wereld die zo tegengesteld is aan de mijne wilde ik, bij wijze van sociologisch onderzoekje, wel eens observeren.

8 mile8 mile vormt de grens tussen blank en zwart Detroit, tussen rijk en arm. De blanke Eminem groeit op aan de verkeerde kant van 8 mile, in een wereld waarin je leeft onder permanente dreiging. Om te overleven moet je van je af kunnen bijten, je tanden kunnen laten zien met vlijmscherpe woorden. Voordat er fysiek geweld gebruikt wordt, scheld je de ander zo creatief uit dat de groep respect voor je krijgt. De taal dient niet meer de dialoog, maar een monoloog van minachting en haat. Een afgrijselijke wereld. Maar wat moet je als je gedwongen in zo’n wereld leeft?

8 mile heeft bij mij begrip gekweekt voor al die naamlozen met nicknames die met hun giftige tong proberen te overleven tussen de rivaliserende bendes van de asfaltjungle. Het Evangelie zegt mij dat niet wat de mond ingaat, maar wat de mond uitgaat, slecht is voor mijn ziel. Het permanente oordelen over de ander(en) kan voor hen dus ook niet gezond zijn. Maar in een wereld waarin overleven belangrijker is dan geestelijke gezondheid, lijkt creatief schelden een machtig wapen. En door de beat in je lichaam op te vangen, word je cool voor de permanente verhitting van een leven onder hoge druk.

8-mile.com