de doorbraak van de International Style in de jaren vijftig
De bouwprincipes van De Stijl en het Bauhaus culmineerden halverwege de vorige eeuw in wat we de International Style zijn gaan noemen. De helderheid, doelmatigheid en eenvoud die de architecten van het funktionele bouwen voorstonden, maakten eindeloze herhaling en inwisselbaarheid mogelijk. Het paradigma “minder is meer” ontaardde al snel van “minder is goedkoper” in “minder is saai”. Na de Tweede Wereldoorlog veranderde de moderne stad in razendsnel tempo in een pakhuis vol monotone blokken.
Samen met het United Nations Secretariat Building dat in hetzelfde jaar gereed kwam, introduceerde Lever House de ‘vliesgevel’
Op Park Avenue ter hoogte van de 52e en 53e straat liggen twee beroemde prototypen van deze zgn. ‘glass boxes’ schuin tegenover elkaar: Lever House (1952) en Seagram Building (1958) De verzuchting “Another glass box” is volgens de experts misplaatst. De beide gebouwen nemen in de kanon van twintigste eeuwse architectuur een vooraanstaande plek in en worden geprezen om hun verfijnde eenvoud. In een wereld die inmiddels half vol lijkt te staan met vliesgevels, is het moeilijk voor te stellen wat voor serene indruk deze gebouwen in de jaren vijftig gemaakt moeten hebben.
Op de achtergrond Seagram Building
Bron: Lever Building
Bron: Seagram Building
Paul Goldberger
met de markante plaza die het gebouw aan de Park Avenue laat inspringen