De verhalende natuurfilm is de laatste 25 jaar vooral door Franse filmmakers op een hoog niveau gebracht. Al eerder schreef ik iets over de films microcosmos – le peuple de l„herbe (1996), le peuple migrateur (2001), La Marche De L’empereur (2005) en le renard et l’enfant (2007) van Luc Jacquet. Gisterenavond keken we naar l’ours (1988) van Jean-Jacques Annaud met een hoog knuffelgehalte. Een van de leukste scènes uit de film is die waarin het beertje Youk een LSD trip maakt na het scoren van een vliegenzwam. Deed mij denken aan de Pink Elephant Parade van het olifantje Dumbo.
Conclusie: een hallucinerend berenbrein is zeker zo leuk.
Een uniek portret van het beertje Youk dat door een ongeluk zijn moeder verliest. Youk trekt alleen de wijde wereld in en maakt kennis met de reusachtige mannetjesbeer Kaar. Samen proberen ze te overleven in de overweldigende maar gevaarlijke natuur, en Youk leert met vallen en opstaan hoe een beer altijd op zijn hoede moet zijn. Maar het gevaar loert om de hoek want Kaar wordt achtervolgd door een stel jagers. De beer kan ontkomen maar moet de kleine Youk aan zijn lot overlaten. Youk wordt door de jagers gevonden en naar hun kamp meegenomen.Bron: moviemeter.nl
prijzen
1988: National Academy of Cinema, France, Academy Award (Jean-Jacques Annaud)
1989: César, Best Director (Jean-Jacques Annaud)
1990: Genesis Award, Feature Film (Foreign)
1990: Guild of German Art House Cinemas Film Award, Silver Foreign Film (Ausländischer Film) (Jean-Jacques Annaud)
