Traditiegetrouw organiseert de Vogelbescherming Nederland in het derde weekend van januari de tuinvogeltelling. Michaela gaat een halfuurtje voor het raam zitten turven en is benieuwd of haar voerplek voor mezen inderdaad tot de verwachte mezenpiek heeft geleid. De kauw lijkt in onze buurt de meest voorkomende vogel die je ook zonder scheel te kijken altijd dubbel kunt tellen.

De resultaten van vorig jaar

1. Huismus (145.408)
2. Koolmees (101.852)
3. Merel (71.871)
4. Pimpelmees (66.488)
5. Vink (65.549)
6. Spreeuw (47.487)
7. Kauw (46.785)
8. Turkse tortel (40.883)
9. Houtduif (3.4794)
10. Ekster (25.733)

tuinvogeltelling.nl

De Nederlandse tekstschrijver Rob Chrispijn (Wenen, 1944) is vanaf het allereerste begin medebepalend geweest voor het succes van Herman van Veen. In 1968 vertaalde hij het poëtische Suzanne van Leonard Cohen en sindsdien schreef hij tientallen teksten voor Herman van Veen, meestal in samenwerking met componist Erik van der Wurff en gitarist Harry Sacksioni. Mijn favouriete platen van Herman van Veen zijn albums uit de jaren zeventig zoals Bloesem (1972) Alles (1973), En nooit weerom (1974), Overblijven (1977) en Op Handen (1978).

Een deel van de liedteksten die Rob Chrispijn tussen 1968 en 1983 geschreven heeft, is gebundeld in Chrispijn, 15 jaar liedteksten. Het boek is allang uitverkocht, maar vorig jaar verscheen een nieuw boek Ogen met uitzicht op zee met honderd liedteksten. Het is te bestellen op zijn website. Een van de mooiste liedjes die hij voor Herman van Veen geschreven heeft, vind ik nog altijd Hoe dikwijls van de albums Overblijven (1977) en Carré IV (1979).

Nog een paar mooie liedjes van Herman van Veen, geschreven door Rob Chrispijn: Ogen met uitzicht op zee, Verzameling en Ze boog zover voorover. In navolging van het dorp (1965) van Friso Wiegersma schreef Rob Chrispijn Kind aan huis (1974) over de verkillende modernisering en heimwee naar vroeger.

hermanvanveen.com | robchrispijn.nl

Met Into the abyss treedt Werner Herzog in de voetsporen van Truman Capote die in zijn boek In cold blood de viervoudige moord op de familie Clutter in 1959 beschreef. Herbert William Clutter, een boer uit Holcomb, Kansas en zijn gezin, bestaande uit zijn vrouw Bonnie, hun 16-jarige dochter Nancy en hun 15-jarige zoon Kenyon werden door Richard “Dick” Hickock and Perry Smith in koelen bloede vermoord, uit frustratie omdat zij in huis niet de hoeveelheid geld vonden die zij verwacht hadden. Beide daders werden veroordeeld tot de doodstraf en moesten vijf jaar wachten op hun excecutie. In die tijd voerde Capote gesprekken met hen en raakte zelfs met een van hen bevriend. Hickock en Perry werden in 1965 opgehangen.

Werner Herzog maakte in 2010 zijn documentaire over een moordzaak uit 2000 in Conroe, Texas. Daarbij werden drie personen vermoord door Michael Perry en Jason Burkett, twee losgeslagen jongens die een auto wilde stelen. Into the abyss focust op de 28-jarige Michael Perry acht dagen voor zijn executie op 1 juli 2010. In de gesprekken met Herzog ontkent Perry dat hij de hoofdverantwoordelijke was bij de moordpartij en hij beschuldigt vooral Burkett. Maar die zegt weer dat Perry wel degelijk de grootste schuld treft. Mooie documentaire van Herzog, waarbij ik vanzelf moest denken aan Dead Man Walking (1995), een film die de kans op berouw (lees: gemoedsrust) van de ter door veroordeelde als het enige lichtpuntje van de doodstraf ziet.

Into the Abyss [ imdb.com ]