Na het succes van Out of the Past (1947) kregen Robert Mitchum en Jane Greer twee jaar later samen weer de hoofdrol in een film noir. Toch is The Big Steal eerder een roadmovie dan een volbloed noir. Het verhaal speelt zich af in het zonnige Mexico waar Mitchum en Greer elkaar in Out of the Past voor het eerst hadden ontmoet. Voor de producent was Mexico het logische decor voor de comeback van het duo uit het succesvolle Out of the Past.

Toen ik de film aanzette, was ik teleurgesteld want de distributeur had een ingekleurde versie in de DVD-box gedaan en een ingekleurde film noir is not done. Maar omdat The Big Steal een vrij luchtige, maar ook spannende en in vlagen erg grappige roadmovie is, had ik er na tien minuten al geen moeite meer mee. Integendeel, de geretoucheerde beelden van het Mexico kort na de oorlog, deden me denken aan de foto’s uit zestig jaar oude exemplaren van National Geographic Magazine. De kleuren liggen als een vlies over de zwart-witbeelden en geven meerwaarde aan de exotische omgeving van Vera Cruz, vooral als er stralend geretoucheerde sinaasappels in beeld komen.

The Big Steal is eigenlijk te luchtig om als echte film noir gelabeld te worden. Regisseur Don Siegel schakelt soms over naar de slap stick en doet daarmee nadrukkelijk afstand van het rauwe realisme van de film noir. Enkele luchtige momenten lopen vooruit op comedy-suspensers als North by Northwest en James Bond-films. Het genre voortvluchtige-man-vormt-met-aantrekkelijke-dame-een-gelegenheidsduo-in-wilde-achtervolgingen. Ronduit lachwekkend is de dolle rit met geprojecteerde filmbeelden achter een wild sturende Greer en Bendix. Het is niet melig bedoeld, maar het ziet er uit alsof de bestuurders met een joystick een computerspelletje aan het spelen zijn. De dialogen zijn zoals in de meeste films noir ijzersterk. Een van de leukste is de onderstaande tussen Duke Halliday (Mitchum) en Joan Graham (Greer):

The Big Steal [ movie2movie.nl ] | [ imdb.com ] | [ en.wikipedia.org ]