Een film uit het begin van de jaren zestig in zwart wit kijk ik eigenlijk altijd. Soms met het geluid uit, alleen voor de beelden. Het is voor mij als het opsnuiven van nestgeur. Ik ben van 1963 en alles van een halve eeuw oud getuigt van mijn historische oorsprong. Françoise Dorleac in zwart-wit (1964), haar zusje Catherine in zwart-wit (1965), Louis de Funès in zwart-wit (1963), Alexandra Kluge in zwart-wit (1966), het is allemaal schitterend om naar te kijken. Ook Catherine Deneuve in kleur (1964/1967) heeft couleur locale. Toch gaat er niets boven grijzen.
Pierre Lachenay, een man van middelbare leeftijd, is een bekende uitgever en docent. Hij is getrouwd met een onevenwichtige vrouw. Samen hebben ze een 10-jarig dochtertje. Tijdens een reis naar Lissabon heeft Pierre een one night stand met Nicole, een stewardess van Panair do Brasil. Ze ontmoeten elkaar daarna regelmatig. Pierre houdt zijn affaire voor zijn familie verborgen, vooral om zijn dochter te sparen voor het leed van een scheiding. Nicole neemt het allemaal licht op maar Pierre neemt het besluit om te scheiden zodat hij zijn leven met haar kan delen. De scheiding leidt tot een tragisch einde.
Bron: nl.wikipedia.org
De oudere zus van Catherine Deneuve kwam in 1967 bij een auto ongeluk om het leven. Mama Renee Deneuve is inmiddels 103 jaar oud.