gezien op DVD Double Indemnity (1944) van Billy Wilder
Het blijft een geheimzinnige wisselwerking: acteurs dragen het scenario en het scenario draagt de acteurs. Maar in den beginne was het scenario. Regisseur Billy Wilder was van oorsprong scenarioschrijver. Voordat hij zich met Double Indemnity in 1944 als regisseur in Hollywood definitief op de kaart zette, schreef hij tientallen scenario’s. Ook als regisseur bleef hij verhalenverteller. De afgelopen avonden bestudeerde ik het filmscript van Double Indemnity. Op de DVD die ik gekocht had, stonden geen Engelse ondertitels en daarom legde ik tijdens het kijken de iPad met daarop het script ernaast.
Een filmscript bevat niet alleen dialogen, maar geeft ook beschrijvingen. Het is leuk om op deze manier eens naar een film te kijken: eerst een scene in het filmscript lezen, je voorstellen hoe het eruit zou moeten zien en dan die scene in de film bekijken. Zo worden films gemaakt, het begint allemaal met het script.
Double Indemnity is een klassieker geworden en Billy Wilder zou nog meer klassiekers op zijn naam zetten: The Lost Weekend, Sunset Boulevard, Ace in the Hole, Sabrina, Some Like it Hot en The Apartment. Als basis ligt er telkens het script en Billy Wilder zou voor vele oscars genomineerd worden in de categorieën van het beste filmscenario en de beste filmregisseur. Een paar keer zou hij zelfs deze dubbele oscar winnen. Het filmscenario van Double Indemnity is gebaseerd op een verhaal van James M. Cain uit 1935. Wilder bewerkte het voor film samen met de legendarische misdaadauteur Raymond Chandler. De art directors Hans Dreier en Hal Peirera encameraman John Seitz hielpen het scenario visueel te vertalen naar een film noir. Met Sunset Boulevard staat Double Indemnity in de top drie van beste films noir.
lichtval door luxaflex is een karakteristiek stijlmiddel in de film noir en wordt in Double Indemnity vaak toegepast.
How could I have known
that murder can sometimes
smell like honeysuckle.
Walter Neff in Double Indemnity
Billy Wilder hield van de voice over. Sunset Boulevard (1950) en The Apartment (1960) beginnen allebei met de voice over van de hoofdpersoon. In Double Indemnity begint het verhaal wanneer Walter Neff (Fred McMurray) de dictafoon pakt en zijn verhaal vertelt. In verschillende flash backs zien wat hem overkomen is. Hij heeft een dodelijk gevaarlijke vrouw ontmoet (Phyllis Dietrichson) en dat is zijn ondergang geworden. Toen Barbara Stanwyck door Wilder gevraagd was voor de rol van Phyllis Dietrichson wilde ze deze eerst weigeren. Slechte karakters als die van Phyllis Dietrichson werden in Hollywood toen (uit angst voor imagoschade?) meestal nog niet door de filmsterren zelf gespeeld, maar door minder bekende acteurs. In 1972 vertelde ze in een interview met Movie Digest hoe ze op deze rol reageerde toen ze het scenario gelezen had:
“when
Billy Wilder sent me the script of
Double Indemnity, and I read it, I realized that I had never played an out–and–out killer. I had played medium heavies, but never an out–and–out killer. And because it was an unsympathetic character, I was a little frightened of it. I went to his office, and I said to him, I love the script and I love you, but I„m a little afraid, after all these years of playing heroines to play the part of an out–and–out cold– blooded killer
Mr. Wilder looked at me and resolutely declared, “Are you an actress or a mouse?“ Well, I hope I„m an actress I lamented. To which he bluntly replied, Then take the part.“, I did, and I have been grateful to him since“.
Bron:
Barbara Stanwyck in 1972 [ moderntimes.com ]Fred Mac Murray, Barbara Stanwyck
en Edward G. Robinson
They’ve committed a murder and that’s not like taking a trolley ride together where each one can get off at a different stop. They’re stuck with each other. They’ve got to ride all the way to the end of the line.
Barton Keyes in Double Indemnity
A murder’s never perfect. It always comes apart sooner or later. And when two people are involved it’s usually sooner. We know the Dietrichson dame is in it, and somebody else. Pretty soon we’re going to know who that somebody else is. He’ll show. He’s got to show. Sometime, somewhere, they’ve got to meet. Their emotions are all kicked up. Whether it’s love or hate doesn’t matter. They can’t keep away from each other. They think it’s twice as safe because there are two of them. But it’s not twice as safe. It’s ten times twice as dangerous. They’ve committed a murder and that’s not like taking a trolley ride together where each one can get off at a different stop. They’re stuck with each other. They’ve got to ride all the way to the end of the line. And it’s a one-way trip, and the last stop is the cemetery.
Bron:
imsdb.comscript van Double Indemnity [ imsdb.com ]
Dirk Müller, dé financiële marktgoeroe van Duitsland, aka Mister DAX en oprichter van cashkurs.com was er in Tegenlicht duidelijk over: er woedt op dit moment een economische oorlog en de Verenigde Staten hebben Europa hard aangevallen. De oude supermacht die beschikt over prestigieuze kredietbeoordelaars als Standard & Poors, Moody’s en Fitch zou nalatig zijn wanneer het deze niet als wapen in zou zetten in de strijd om de financiële markten en dus om de macht. 
De Amerikaanse belegger en blogger Reggie Middleton vulde hem aan: De Verenigde Staten spelen een soort blufpoker met Europa, China en Zuid-Oost Azië en kijken wie er het eerst bij neer valt. Europa wordt in zijn zachte onderbuik getroffen en de PIGS-countries (Portugal, Italië, Griekenland en Spanje) zijn inmiddels door de rating agencies afgewaardeerd. Een kapitaalvlucht vanuit de Verenigde staten is vooralsnog voorkomen. Want als financiële markten massaal hun Amerikaanse waardepapieren zouden gaan inruilen voor Europese, dan zal de rente op Amerikaanse staatsobligaties gaan stijgen en een faillissement van de oude supermacht zou dan niet ondenkbaar zijn. De Eurocrisis is in de visie van deze twee experts het gevolg van de heftige doodstrijd van een stervende reus. 
