Het scenario voor de film was gebaseerd op het korte verhaal The Greatest Gift, geschreven door Philip Van Doren Stern. Deze schreef het verhaal in november 1939, maar slaagde er niet in om het gepubliceerd te krijgen. Uiteindelijk gaf hij zijn pogingen op en liet de tekst afdrukken als een soort kerstkaart en stuurde 200 exemplaren naar vrienden en familie. David Hempstead, een producer van RKO zag de kerstkaart en las het verhaal. Hij zag er wel iets in als de volgende film van Cary Grant. RKO kocht het verhaal in april 1944 voor $ 10.000,- met de bedoeling Grant in te zetten voor de hoofdrol.
 
Er werden drie scenarioversies geschreven. Dalton Trumbo schreef de eerste versie, die vervolgens twee keer werd herschreven door Clifford Odets en Marc Connelly. Geen van deze versies beviel de studio en het project belandde in de la. Grant kreeg de hoofdrol in een andere kerstfilm The Bishop’s Wife. Charles Koerner, de baas van RKO verkocht het verhaal vervolgens aan Frank Capra’s Liberty Film voor 10.000 dollar. Capra kreeg de drie mislukte scenario’s er gratis bij.
 
Liberty Film, een onafhankelijk filmmaatschappij waar Capra in participeerde had een deal met RKO voor de distributie van een aantal films. Capra ging samen met Frances Goodrich en Albert Hackett de scenario’s herschrijven. Ze kregen hulp van Jo Swerling, Michael Wilson, en Dorothy Parker die de losse eindjes aan elkaar knoopten en van de drie scenario’s een nieuw scenario maakten. Wilson en Parker waren met name verantwoordelijk voor de dialogen. Swerling herschreef naar eigen zeggen een kwart van het scenario. Ook de titel veranderde van The Greatest Gift via The Man Who Never Was in It’s a Wonderful Life.
 
Bron: It’s a Wonderful Life [ nl.wikipedia.org ]