Vorige week berichtte ik over Joop, de tamme zwarte kraai van beneden. Je ziet hem hier vrolijk bovenop de keukendeur. Gisteren vertelde de onderbuurman met een bedrukt gezicht dat Joop gevlogen is. In Renkum, tijdens een kindervoorstelling.
Oud zeer kwam naar boven. Op 17 september 1977 moest ik afscheid nemen van onze tamme kauw. Kareltje was geknipt en kon alleen wat fladderen. In augustus begonnen zijn vleugelpennen aan te groeien en Kareltje kon daardoor steeds langer in de lucht kon blijven. Dat was zo’ n leuk gezicht dat we besloten Kareltje niet opnieuw te knippen. Toen kwam 9/17, de fatale dag waarop Kareltje besloot om steeds verder en hoger te gaan vliegen.
Op 18 september hoorden we hem nog antwoord geven vanuit een eikenwal waarin hij de nacht had doorgebracht. Toen verzamelde zich een zwerm kauwen boven de plek waar Kareltje zich schuilhield. Er klonken nog wat blije vakantiekreten en daarna werd het stil. We hebben nooit meer wat van Kareltje gehoord. Zou hij zijn eerste trektocht overleefd hebben?
En nu dus Joop. Het was een echte kraai, had zich uitsluitend bekwaamd in het slopen van interieurs. En toch mis ik hem.
