Bedwelmd door de wateren van Lethe, zijn we vergeten dat Nous, onze geestelijke gids en mentor, zich wèl herinnert, kennis heeft en – als we het maar konden opbrengen om Psyche, onze ziel, aan haar toe te vertrouwen – voor ons de vluchtige visioenen van geestelijke dingen zou kunnen oproepen: die zwakke maar werkzame teugen uit de bron van wijsheid.
 
(…)
 
Niettemin is gemeenschap tussen goden en mensen altijd mogelijk en zal dat altijd zijn, want het vermogen om de geheime bron van waarheid aan te boren zetelt in de ziel. Maar kennis daarvan komt alleen toe aan hen die omgang hebben met Nous, de kenner in ons, gepersonifieerd als Mnemosyne, Godin van de Herinnering. Wie is deze godin en wat is haar functie?
 
Mnemosyne, moeder van de Muzen, is de dienares van Nous, van wie het de opgave is om Psyche, de ziel, ertoe te bewegen zich de waarheid voor de geest te halen, zodat ze door zich haar goddelijke oorsprong te herinneren, tenslotte het recht op hereniging met Nous verwerft. Onder de overblijfselen van de Orfische mysteriën die in de graven op Kreta en in Zuid-Italiëzijn teruggevonden, zijn acht kleine, heel dunne bladgouden schrijftabletten waarin kleine Griekse letters zijn gegraveerd. Een hiervan uit de buurt van Petelia, bij Strongoli, spreekt over twee bronnen bij de ingang van de Onderwereld: de bron van Lethe of Vergetelheid (zonder naam) links, en die van Mnemosyne of Herinnering rechts:

In deze hymne wordt de Orfische kandidaat gewaarschuwd voor het drinken van het water van Lethe.

De natuur is altijd meedogend en rechtvaardig: omdat de heldere wateren van Mnemosyne aan de onvoorbereiden de dood zouden kunnen brengen, gaat ze op een zorgzame manier te werk waardoor een of meer van haar dochters tot zielenadel kan inspireren. Zoeken we zelfs vandaag de dag niet naar Terpsichore, Melpomene, of Polyhymnia – de Muzen van dans, zang en hymne – zowel voor een innerlijke als een uiterlijke verfrissing? Krijgen wetenschappers in hun zelfopofferende arbeid en onderzoek geen intuïtieve ingevingen van Urania van wie de magische staf naar de hemelse sferen verwijst waar haar hemelse kennis vandaan komt? Ongetwijfeld bevindt ieder mens zich onder de bijzondere hoede van een of meer van de „lieflijk sprekende Negen„ – boodschappers van ons geestelijke zelf, van wie de levenschenkende wijsheid een voortdurende hulp is bij het zich herinneren.
Zo diepgaand werd dit begrepen dat de dichter Hesiodus uitriep:

Bron: theosofie.net