Maandelijks archief: december 2006

herinneringen uit 1972

Feeling very sad, left with your memories…
vandaag is de derde draaidag van de top 2000

Gisterenavond was de laatste plaat die ik hoorde maybe tomorrow, maybe tonight van Earth & Fire op 1286 en vanmorgen toen ik de radio aanzette, hoorde ik weekend van dezelfde band op 1126. Voor mij gelijk een reden om even stil te staan bij een van de bekendste nederlandse popgroepen uit mijn lagereschooltijd. Er staan zes nummers van Earth & Fire genoteerd, de hoogste op 547 met song of the marching children. Alle singles zijn te vinden op een indrukwekkend complete official site.

memoriesSpeciale herinneringen heb ik aan de single memories die in mei 1972 twee weken bovenaan stond. Het was rond mijn negende verjaardag en mijn opa lag in het ziekenhuis op sterven. Mijn moeder was natuurlijk heel verdrietig en toen ik op de radio de plaat hoorde terwijl zij zich weer naar het ziekenhuis haastte, voelde ik plotseling iets heel volwassens in mij, alsof ik al een heel verleden had om melancholiek op terug te kijken. Bewust heb ik mijn opa maar 5 jaar gekend en als ik Memories weer hoor, dan denk ik weer aan hem.

Earth & Fire komt uit Den Haag en werd opgericht door Jerney Kaagman (zang) en de tweelingbroers Gerard en Chris Koerts. De andere bandleden wisselden in de loop van de jaren. Hun doorbraak kwam in 1970 met het nummer Seasons, dat werd geschreven door George Kooymans (Golden Earring). Er volgende nog enkele hitsingles en in 1971 ging men richting symfonische rock. Gerard Koerts begon met de mellotron (elektronisch muziekinstrument met toetsen en geluidsbanden) dat toen vernieuwend was in de Nederlandse muziekwereld.

In 1972 had de groep z’n eerste nummer één in Nederland te pakken met Memories. In 1978 werd Frits Hirschland manager die bekend was van Kayak en al producer was van Ekseption en Status Quo. Het jaar erop had de groep een internationale hit met ‘Weekend’. In 1983 viel de groep uiteen. In 1987 maakte de groep een comebacktour. Zanger Jerney Kaagman was sinds 2003 nog te zien als jurylid bij het tv-programma Idols.
Bron: waltertje.com

Earth and Fire 1971
Lang haar moest in de eerste helft
van de jaren 70

Memories (1972)
If you have been away
And left this world behind
So fare away
No problems on your mind

Alone again
Feeling very sad
Left with your memories

If you have been away
And made a lot of fun
No place to stay
Always on the run

Alone again
Feeling very sad
Left with your memories

Is it really worth-while?
Is it really worth-while?

Now if you„ve been away
And wandered on the shores
Games to play
So what you„ve been looking for

Alone again
Feeling very sad
Left with your memories
Left with your memories
Left with your memories

Top 2000 | earth-and-fire.nl [ official site met heel veel foto's ]

blonde onschuld uit 1965

Onschuldige liedje van France Gall blijft mij ontroeren

Luisterend naar de top 2000 kwam vanmiddag op 1383 France Gall voorbij met Poupee de cire, poupee de son. Ik heb mijn hele leven al een zwak voor dit lieve liedje, waar ik toch ook iets onmiskenbaar dramatisch-Frans (of Frans-dramatisch) in hoor. Het is geschreven door Serge Gainsbourg, in Nederland vooral bekend van Je t’aime-‚ moi non plus (op nummer 1729 dit jaar)

Gall

Het jonge ding kwam tijdens het Songfestival in 1965 ( bleef het maar eeuwig 1965, toen was ik twee en de wereld nog een paradijs ) voor Luxemburg uit en won. France Gall heb ik nooit bij toppop gezien en weet pas sinds vanmiddag dankzij Google hoe ze eruit zag: het ultieme toppopmeisje (of bloemenmeisje, hippiemeisje, enz…) Type Michelle Philips van de mamas and the papas. In Frankrijk schijnt ze nog steeds een fenomeen te zijn. Op een van haar fansites vond ik deze schattige foto’s.

Gall
France Gall stemt net als Brigit Bardot
Partij voor de Dieren

Poupee de cire, poupee de son

Je suis une poupe de cire
Une poupe de son
Mon coeur est grav dans mes chansons
Poupe de cire poupe de son
Suis-je meilleure suis-je pire
Qu’une poupe de salon
Je vois la vie en rose bonbon
Poupe de cire poupe de son

Mes disques sont un miroir
Dans lequel chacun peut me voir
Je suis partout la fois
Brise en mille clats de voix

Autour de moi j’entends rire
Les poupes de chiffon
Celles qui dansent sur mes chansons
Poupe de cire poupe de son

Elles se laissent sduire
Pour un oui pour un non
L’amour n’est pas que dans les chansons
Poupe de cire poupe de son

Mes disques sont un miroir
Dans lequel chacun peut me voir
Je suis partout la fois
Brise en mille clats de voix

Seule parfois je soupire
Je me dis quoi bon
Chanter ainsi l’amour sans raison
Sans rien connatre des garons

Je n’suis qu’une poupe de cire
Qu’une poupe de son
Sous le soleil de mes cheveux blonds
Poupe de cire poupe de son

Mais un jour je vivrai mes chansons
Poupe de cire poupe de son
Sans craindre la chaleur des garons
Poupe de cire poupe de son

ik heb nog steeds geen idee waar het plaatje over gaat, maar vroeger zongen wij dit mee op de radio als “poep in de zee, poep in de zon”.
(reactie op top2000.radio2.nl)

France Gall [ wikipedia ]

golden years [ 2 ]

herinnert u zich deze nog?!
vandaag is de eerste draaidag van de Top 2000

Terwijl nu moeiteloos tweeduizend platen in een iPod verdwijnen, had je in de jaren zeventig twee koffertjes nodig met bijna 30 bandjes om een paar honderd nummers te bewaren. Die heb ik weer eens uit het stof gehaald. Ik luister er nooit meer naar, maar ik wil ze beslist ook niet weggooien. De twee koffertjes zijn een soort schrijnen geworden waarin ik de jaren tussen 1975 en 1979 bewaar, de tijd tussen mijn twaalfde en zestiende.

BASF C-60
De audiotape is nostalgie geworden.
vind je oude liefde terug op tapedeck.org

Waarom koester ik de jaren die voorbij zijn en nooit meer terugkomen? Het antwoord is even simpel als diepzinnig: omdat ze deel uitmaken van mijn identiteit, omdat ze deel uitmaken van de identiteit van mijn generatie. Met wildvreemde veertigers kun je een gesprek beginnen over Bohemian Rapsody, waar was jij toen deze video 31 jaar geleden in december 1975 in toppop werd uitgezonden? Wij hadden juist die Sinterklaas in 1975 kleurentelevisie gekregen, dus ik kon me vergapen aan de kleurige psychedelische tunnel waarin Freddy Mercury met een yell verdween.

Het is prettig om muzikale herinneringen als bindmiddel te gebruiken in onze communicatie, want het raakt altijd ergens wel ons emotional center. Niet voor niets wordt gesproken over hitparade, een optocht van treffers die ons met elkaar raken. Elk jaar komen er met de uitzending van de Top 2000 weer honderden verhalen binnen met persoonlijke herinneringen bij een plaat, meestal erg leuk om te lezen vind ik.

Op een cassette die ik vandaag precies 31 jaar geleden op tweede kerstdag 1975 heb opgenomen, platen als: Golden Earring: ce soir, Steve harley: Make me smile, Queen: Killer Queen en Stan the Gunman van de Arnhems rocker Henk Bruysten (Hank te Knife and the Jets) Als elfjarig jochie vond ik hem met zijn grote zonnebril op geweldig, nu is het vooral grappig om te zien.

Henk en zijn jets spelen overigens nog steeds! Zondag 17 december j.l. werd de nieuwste CD Black gepresenteerd in Arnhem en aanstaande vrijdag 29 december treden ze op in Lemele (Ov) lees meer…

The compact audio cassette medium for audio storage was introduced by Philips in 1963 under the name Compact Cassette. Although there were other magnetic tape cartridge systems at the time, the Compact Cassette became dominant as a result of Philips’ decision (in the face of pressure from Sony) to license the format free of charge. It went on to become a popular (and re-recordable) alternative to the vinyl record deck during the 1970s. During the 1980s, its popularity grew further as a result of the Sony Walkman, with cassette sales overtaking those of LPs. (Vinyl overall remained ahead due to greater sales of singles, although cassette singles achieved popularity for a period in the 1990s).
 
The mass production of compact audio cassettes began in 1965 in Hannover, Germany, as did commercial sales of prerecorded music cassettes (also known as musicassettes; MC for short). The system had been initially designed for dictation and portable use, thus the audio quality of early recorders was not well suited for music. Some early models also had unreliable mechanical design. As time went on, various improvements (in particular, the introduction of Dolby noise reduction) resulted in the format being taken seriously for musical use.
 
Bron: tapedeck.org

Top 2000 [ top2000.radio2.nl ]