In 1928 werd Anita Page gecast tegenover Joan Crawford in de film Our Dancing Daughters. Hoewel deze film voor beide actrices een grote doorbraak betekende, staat de film in het heden voornamelijk bekend om de rivaliteit achter schermen tussen de twee actrices. Crawford hoopte al voor een lange tijd op een doorbraak en wist dat deze film haar die zou geven. Ze zag Page als grote rivale en vreesde ervoor dat zij al de aandacht zou krijgen.

Page maakte later bekend dat Crawford tegen haar vertelde dat ze vanwege eventuele persoonlijke problemen niet tegenspeler Johnny Mack Brown hard moest slaan in een scène waar haar personage zijn personage slaat. Page stapte op Brown af en vroeg of ze zich moest inhouden. Brown vertelde echter tegen haar dat ze dit absoluut niet moest doen. Voor de actrice was dit een teken dat Crawford haar als rivale zag en er alles aan deed om haar weg te schemeren.
 
Het was echter door Page’s moeder dat de actrice nooit een band wist te scheppen met Crawford. Ze vond dat Crawford niet het type vrouw was waar haar dochter mee om zou moeten gaan. Toen Crawford haar maanden na de release van Our Dancing Daughters uitnodigde om met haar danslessen te nemen voor de film The Hollywood Revue of 1929, weigerde Page dit aanbod.
 
De film werd een enorm succes en zorgde voor beiden een grote stijging in populariteit. Crawford groeide door de film zelfs uit tot een superster. Om die reden werd dan ook al snel het vervolg Our Modern Maidens geschreven. Tijdens het filmen vermeed Page contact met Crawford en vertelde ze later zich destijds te irriteren aan haar en haar tegenspeler Douglas Fairbanks, Jr.. De twee werden namelijk verliefd tijdens het filmen en hadden hun eigen taal bedacht die alleen zij begrepen. Deze pasten ze dan ook toe achter de schermen.
 
Bron: nl.wikipedia.org