Hemelbestormers in het CBK Arnhem en Sonsbeek 10 in het Park
Begin juli schreef ik hier een korte voorbeschouwing bij de tentoonstelling Hemelbestormers en merkte daarbij op dat we in onze postmoderne tijd de utopie hooguit nog met ironie kunnen verdragen. Gisteren, vlak voor de afsluiting van Hemelbestormers kon ik nog gaan zien of mijn veronderstelling klopte. Het merendeel van de 64 deelnemende kunstenaars benadert het thema inderdaad met een vette knipoog en dat is aangenaam bevrijdend. De wereldverbeteraars van 1968 zijn niet alleen van een andere generatie maar lijken naast de hemelbestormers uit 2008 wel Oudtestamentische profeten. Een idealistisch project als Nieuw Babylon van Constant Nieuwenhuijs vertegenwoordigt nu geen toekomstvisioen meer, maar is een tijdsdocument geworden. Gelukkig is het idealisme anno 2008 niet helemaal verdwenen, maar de presentatie gaat uiteraard wel met een knipoog.
Zo plaatste Harro de Jong onder zijn stolp een hemelbestormer met onderscheiding. Tegelijkertijd heeft hij een missie:
Tot en met 21 september was in het CBKArnhem de tentoonstelling Hemelbestormers te zien. Vierenzestig kunstenaars, vormgevers en architecten geven hier hun visie op utopie en geloof in een nieuwe wereld of een betere samenleving. Daarmee sluit de expositie aan bij het thema van de beeldententoonstelling Sonsbeek 2008: ‘Grandeur‘. De kunstenaars moesten wel rekening houden met een beperking. Hun bijdrage moest kunnen worden geplaatst in een glazen stolp of doorzichtige bol. Hemelbestromers is op deze manier een zeer gevarieerde expositie geworden met vele gezichtpunten en met veel interpretaties van het begrip utopie.