Maandelijks archief: december 2014

magdeburgisieren

gekocht in Duitsland: GEO epoche: Der Dreißigjährige Krieg

GEO epocheTot de Tweede Wereldoorlog gold de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) als de Urkatastrophe in de Duitse geschiedenis. Het Duitse grondgebied werd het oorlogstoneel waar de Europese grootmachten Habsburg, Frankrijk en Zweden hun belangen uitvochten. Aanvankelijk ging het om religieuze verschillen. Hoe langer de oorlog duurde hoe duidelijker het werd dat er een pure machtsstrijd aan de gang was. Habsburg, Frankrijk en Zweden vochten om de hegemonie in Europa. Staande legers bestonden in de eerste helft van de zeventiende eeuw nog niet. De strijd werd door huurlingen uitgevochten. In de praktijk waren dit bandieten die plunderend en brandschattend door het land trokken. De meeste slachtoffers vielen dan ook onder de boeren die zich niet konden weren. Grote delen van Duitsland vielen terug in wetteloosheid.

De meeste slachtoffers vielen onder de boeren die zich niet konden weren. Grote delen van Duitsland vielen terug in wetteloosheid.

Der SpiegelExemplarisch voor de gruwelen van de Dertigjarige Oorlog is de verwoesting van Maagdenburg in 1631. Tussen vijfentwintig en dertigduizend bewoners werden genadeloos afgeslacht. Sindsdien spreekt men in de volksmond over magdeburgisieren. In totaal stierven in Duitsland vier miljoen mensen. Procentueel zijn dat meer slachtoffers onder de Duitse bevolking dan tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog, die de Dertigjarige Oorlog tegenwoordig in de schaduw hebben gesteld. Sommige historici beschouwen de beide wereldoorlogen als een tweede Dertigjarige Oorlog (1914-1945). Sinds 14 november 1940 is coventrieren voor magdeburgisieren in de plaats gekomen. Alle grote Duitse steden hebben in de jaren 1943-1945 dat lot ondergaan.

GEO epoche
inhoudsopgave van GEO epoche

Historici onderscheiden vier fasen in de Dertigjarige Oorlog:
 
Boheemse-Paltische fase (1618-1625)
Deense fase (1625-1629)
Zweedse fase (1630-1635)
Franse fase (1635-1648)

de linies van Torres Vedras

gezien op Eerste Kerstdag: Linhas de Wellington (2012)

Linhas de WellingtonOp 27 september 1810 werden de Franse troepen van maarschalk André Masséna (1758-1817) in de Serra do Buçaco verslagen door het Anglo-Portugese leger onder het opperbevel van Arthur Wellesley, eerste hertog van Wellington. Ondanks deze overwinning was het Anglo-Portugese leger toch gedwongen zich terug te trekken voor de overmacht van het revolutionaire Franse leger. Wellington trok daarna zijn troepen samen bij Torres Vedras ten noorden van Lissabon achter een reeks versterkte linies. Deze grootschalige militaire operatie had grote gevolgen voor de bevolking van de hele regio rond Torres Vedras. Tienduizenden Portugezen moesten hun huizen verlaten waarna Wellintong in de geëvacueerde regio de tactiek van de verschroeide aarde toepaste. De Fransen konden zich daardoor niet meer bevoorraden wanneer ze de Portugese hoofdstad wilden innemen.

De Linies van Torres Vedras waren een reeks forten die tijdens de napoleontische oorlogen in het geheim werden aangelegd om de Portugese hoofdstad Lissabon te beschermen tegen de Fransen. De linies werden tussen november 1809 en september 1810 aangelegd door duizenden Portugese arbeiders. Drie linies werden ten noorden van Lissabon gebouwd. De honderden forten werden verdedigd door zo’n 65.000 Britse en Portugese troepen en meer dan 1000 stuks artillerie, en een leger van zo’n 50.000 geallieerde troepen stond klaar achter de linies. Ten noorden van deze linies werd de tactiek van de verschroeide aarde toegepast, waarbij alles dat de Fransen van hulp zou kunnen zijn werd weggehaald, verborgen of verbrand. Ook werden zo’n 200.000 inwoners van het gebied achter de linies geëvacueerd.
 
Toen het werk klaar was, stonden er 600 kanonnen en 152 forten langs twee linies tussen de zee en de rivier de Taag. De ene was 46 km lang en liep van de monding van de Sizandra, ten westen van Torres Vedras, naar Alhandra, ten zuiden van Vila Franca de Xira, De tweede liep achter de eerste tot aan de zee en was 39 km lang. Een korte derde linie was bedoeld voor het geval men zich op schepen zou moeten terugtrekken. Een vierde linie werd ten zuiden van de stad aangelegd om bescherming te bieden tegen een invasie van zee.
 
Bron: wikipedia.org

Deze situatie vormt het toneel van het Portugese drama Linhas de Wellington (2012). In Nederland is deze verschrikkelijke episode uit de Napoleontische oorlogen nauwelijks bekend, maar op de Portugese geschiedenis heeft deze strijd die op eigen grondgebied uitgevochten werd, dezelfde impact als de Tweede Wereldoorlog of Tachtigjarige Oorlog op onze vaderlandse geschiedenis.

lines of wellington
website linesofwellington.com

Linhas de Wellington was in 2014 de Portugese inzending voor de oscar voor de beste buitenlandse film maar werd niet genomineerd. De film duurt lang en is daardoor meer geschikt als miniserie. De fotografie van art director André Szankowski en het product design zijn fenomenaal.

Linhas de Wellington [ imdb.com ] | linesofwellington.com