(…) Op 3 november 1957 werd het 3-jarige hondje Laika de ruimte in gelanceerd. Men beweerde destijds dat het hondje in de Spoetnik 2 pijnloos was gestorven. Er werd gezegd dat het wezentje zeker 4 dagen en mogelijk zelfs 7 dagen had geleefd. Maar later is gebleken dat Laika al na enkele uren na de lancering stierf aan oververhitting en paniek.
 
Op het Wereld Ruimte Congres in Houston maakte Dimitri Malesjenko van het instituut voor biologische problemen in Moskou de nieuwste versie van de gebeurtenis rondom Laika bekend. Volgens Malasjenko begon de vochtigheidsgraad en de temperatuur in de satelliet na de lancering toe te nemen. 5 tot 7 uur na de lancering werden er geen levenstekenen van Laika meer waargenomen. Tijdens de 4e omloop om de aarde werd duidelijk dat het dier door oververhitting en stress was omgekomen. De sensoren die op Laika waren aangebracht, gaven aan dat de hartslag van het dier tijdens de lancering met factor 3 toenam. Toen er sprake was van gewichtsloosheid daalde de hartslag weer, maar dat duurde 3 keer zo lang als tijdens de proeven in een centrifuge op aarde. Daaruit bleek de enorme stress waar Laika onder leed.

Laika was een zwerfhond die van de straten van Moskou was geplukt. De Russische ruimtevaartautoriteiten maakten kort na de lancering bekend dat het niet de bedoeling was geweest dat Laika levend naar de aarde zou terugkeren. Laika was namelijk een proefdier om te kunnen onderzoeken of de mens veilig de ruimte in kon. Deze uitspraak van de Russische ruimtevaartautoriteiten leidden bij veel mensen tot verontwaardigde reacties. (…)
 
Bron: anw.hml.nl