Niels Bohr wordt algemeen gezien als één van de grondleggers van de atoomfysica. Waar Ernest Rutherford als groot experimentator veel over de interne opbouw van het atoom ontdekte, was het de grote verdienste van Bohr om een theoretische grondslag voor dit nieuwe atoommodel te formuleren. Hiermee legde Bohr tevens de grondslag voor de meest spraakmakende tak van fysica in de 20e eeuw: de kwantummechanica. In 1922 ontving hij de Nobelprijs voor de Natuurkunde.

Bohr had in september 1941 in het door Duitsland bezette Kopenhagen een ontmoeting met zijn voormalige student Werner Heisenberg. Over de inhoud van die ontmoeting bestaan twee lezingen. De ene is die van Bohr, die geschokt was dat Heisenberg geen morele bezwaren had tegen diens meewerken aan een Duitse atoombom. Volgens Heisenberg deed hij er alles aan om dat project juist te vertragen. In 1943 lekte uit dat alle Joden in Kopenhagen opgepakt zouden worden. Bohr wist, net als de meeste Joden in Denemarken, naar Zweden te ontsnappen, waarna hij zich in de Verenigde Staten aansloot bij het Manhattan project. In politiek opzicht sprak hij zich uit voor meer openheid tussen ‘Oost’ en ‘West’, gezien de ruimte- en atoomwapenwedloop die in zijn tijd plaatsvond. Op 24 oktober 1957 ontving hij de allereerste ‘Atoms for Peace Award’.
 
Bohr stichtte zijn Instituut voor Theoretische Fysica in Kopenhagen. Op 7 oktober 1985 werd officieel het Niels Bohr Instituut in Kopenhagen geopend, dat onder meer het Niels Bohr Archief beheert.
 
Bron: nl.wikipedia.org