zondag gezien bij VPRO Boeken:
Wim Brands in gesprek met Paul Auster
Wim Brands in gesprek met Paul Auster
In ons vergrijzende land zullen er steeds meer boeken gaan verschijnen over het ouder worden. Joep Dohmen en Jan Baars bundelden in 2010 filosofische teksten in de De kunst van het ouder worden. Onder dezelfde titel zijn teksten van Hermann Hesse verzameld. Het leek mij vorig jaar een mooi boekje voor de tachtigste verjaardag van mijn moeder. Maar mijn vader leest het nu … Hesse werd vijfentachtig en wist waar hij over sprak. Ook de Amerikaanse schrijver Paul Auster kan meepraten over de ouderdom, al staat hij nog aan het begin. Hij schreef winterdagboek , een heel persoonlijk verslag over 65 jaar wonen in zijn lichaam.
De hedendaage mens heeft in verregaande mate vergeten wat ouderdom in wezen is. Hij heeft dit begrip vervangen door een vaag beeld van verder leven. De levensvorm van de jonge mens blijft daarin als norm bestaan.
Romano Guardini
Auster heeft er geen conventionele biografie van gemaakt. Het is een logboek geworden van hoe het de afgelopen 65 jaar was om in zijn lichaam te wonen. Ongemakken, wonden, ongelukken en lichamelijke sensaties worden uitvoerig beschreven in Winterdagboek. Hij schreef het in de tweede persoon. Dat verschafte hem enkele vrijheden die een schrijver van een conventionele biografie zich niet kan permitteren. Zo kon hij een soort intieme dialoog met zichzelf aangaan, en zodoende op zijn eigen daden en gedachten reflecteren. Verder heeft hij door het kiezen van dit afstandelijke perspectief een soort „verhaal van iedereen„ gecreëerd. In plaats van een beschrijving van het leven van Paul Auster werd het op die manier een verhaal van iedereen en van niemand. Volgens de schrijver is het geen diep filosofisch werk geworden, meer een fenomenologie van het leven tot nu.
Bron: boeken.vpro.nl
Bron: boeken.vpro.nl
