Op het werk van Klee is geen eenvoudig stempel te drukken. Surrealisme, kubisme, abstractie zijn termen die op zijn kunst van toepassing kunnen zijn. Zijn werk is vaak humoristisch. Hij gebruikt vaak verwijzingen naar dromen, muziek, poëzie en mythologie.
 
De vader van Paul Klee was Hans Klee een musicus die zong, piano, orgel en viool speelde. Zijn moeder, Ida Frick was zangeres. Paul Klee had één zuster, Mathilde Klee, geboren in 1876. Paul Klee groeide op in Bern, Zwitserland, maar had net als zijn vader de Duitse nationaliteit. Hij speelde zeer goed viool, maar koos – ondanks weerstand van zijn ouders – voor de schilderkunst.
 
In 1898 liet hij zich inschrijven bij de kunstacademie in München, maar werd afgewezen. Hij begon daarom met privé-lessen bij Heinrich Knirr. In 1900 ging Klee alsnog naar de kunstacademie, waar hij veel spijbelde en weinig leerde. Hij kreeg onder andere les van de symbolist Franz von Stuck. In de zomer van 1901 verlaat hij München en ondernam een reis naar Rome, Napels en Florence. De vroegchristelijke en byzantijnse kunst maakten daar veel indruk op hem. Daarna keerde hij terug naar zijn ouders in Bern, en ontwikkelde zich verder als autodidact.
 
In 1911 ontmoette hij August Macke, Wassily Kandinsky en Franz Marc. Hij liet zich beïnvloeden door etnografische (primitieve) kunst, door kindertekeningen (zie ook: Karel Appel) en tekeningen van geestelijk gestoorden. In de tweede en laatste tentoonstelling van Der Blaue Reiter in 1912 was Klee met 17 werken vertegenwoordigd. Hij maakte daar kennis met werk van Braque, Picasso en Malevich. Hij bracht een bezoek aan Robert Delauney in Parijs, die kleur het belangrijkste element in de schilderkunst vond.
 
Tijdens een reis van 14 dagen door Tunis in 1914 met Macke en Louis Moilliet kwam er een doorbraak in het kleurgebruik van Klee. Hij ging steeds kleurrijker schilderen, en maakte ook een stap in de richting van het abstracte. Na de reis naar Tunis ontplooide Klee zich ten volle. Zijn werk werd abstracter, met een geraffineerd gebruik van kleur. Zijn thema’s zijn zeer veelzijdig, landschappen, sterk vereenvoudigde portretten, dieren (de beroemde goudvis), mythologie, geheimzinnige machines. Klee gebruikt veel combinaties van abstracte en figuratieve vormen.
 
Paul Klee experimenteerde veel. Met aquarel op ondergronden van textiel, met combinaties van olieverf en aquarel, met spuittechniek, en met allerlei papieren of textiele ondergronden. Eigenlijk werkte hij vrijwel nooit met een conventionele schildertechniek zoals olieverf op doek. De meeste werken van Klee zijn op klein formaat gemaakt. [ Bron ]
 
paulkleezentrum.ch